vrijdag 14 november 2014

Hoe gaat het eigenlijk met Pontussie?

Het gaat heel goed met Kleine Vriend!
Drie jaar is hij inmiddels en al echt een vent aan het worden, een hele mooie stabiele vent. Vandaag nog een mooi staaltje van gezien: Tijdens de training kwam er ineens een Golden reu voor zijn neus staan, staart hoog, stoer doen... Pontus zat los naast me, reageerde niet meteen maar toen die Golden bleef staan ging hij er even iets van zeggen want Pontus is natuurlijk ook best stoer. Een grauw en een snauw, even tegen elkaar op staan en het was geregeld zonder dat er iets gebeurd was, Golden ging weg maar Golden kwam een leuk teefje tegen en aangezien Pontus net had gezegd dat hij ietsje stoerder was dan Golden ging hij ook het leuke teefje opeisen, Golden droop af. Teefje was een beetje angstig en piepte dus Pontus deed erg zijn best om te laten zien dat hij behalve stoer ook heel leuk is en helemaal niet eng. In het belang van Teefje heb ik dit heel even laten gaan tot ze (al best snel) ontspande en inging op zijn uitnodigingen tot spel. Hoewel hij trainingstechnisch gezien heel stout was vond ik het wel mooi om te zien hoe rustig en goed gedoseerd hij dit allemaal oploste. Dit geeft mij ook wel weer vertrouwen in hem als sociale hond.

Hij heeft zijn gezondheidsonderzoeken gehad en hij blaakt van gezondheid, DNA-profiel is bekend en hij had al een ZG dus voorlopig is hij klaar voor gebruik. Als de tijd daar is en ik ben aan een nieuwe hond toe dan kan ik proberen om een zoon van hem te arrangeren. Van dit gekke gebakje wil ik graag een zoon, in de hoop dat hij een beetje op zijn vader zal lijken, heerlijk beest.

Pontus is inmiddels een keertje mee op jacht geweest, wat we allebei heel leuk vonden. Hij heeft zich prima gedragen. Warm en levend wild (duifje) apporteren was nog een stapje te ver maar hij deed dapper zijn best en dat zal best goedkomen.

Trainen met Pontus is genieten! Het is leuk om samen met hem op weg te zijn, lekker buiten, apporteren afgewisseld met een beetje klooien. Zo doen wij dat graag :-) Hij kan dan ook echt mooie dingen laten zien. Ik kan zo genieten van zijn vindingrijkheid en zijn slimme/creatieve manier van oplossen. Hij moet nog wat beter gaan luisteren want hij toont nog wat teveel eigen initiatief (understatement) maar dat is ook mijn eigen fout, ik vind het vaak ook gewoon te leuk om te zien wat hij verzint. Het gaat wel steeds beter, hij blijft meestal wel in contact of komt snel weer terug.
Vanochtend tijdens de training manoeuvreert hij zich door de bramen, samen met mij om hem nog wat extra te motiveren en dat werkte want hij deed zijn best, niet doldriest overal doorheen rammen maar behoedzaam zijn weg zoeken. Er ging vlak voor hem een konijn op en daar vloog hij even achteraan om even later weer terug te komen en zijn werk af te maken. Hij ging gewoon die dummy pakken en vervolgens staan wachten tot ik ook uit de bramen kwam want hij ging er niet voor de lol weer in. Slimmertje.
Hij verrast me regelmatig met mooi werk, doorzettingsvermogen, goed neuswerk, in tweestrijd staan maar toch bij zijn opdracht blijven (niet altijd hoor, er is nog ruimte voor progressie) en lekker snel werk. Wij komen er wel! Waar we gaan eindigen dat weet ik nog niet maar de weg er naar toe is een prachtige ontdekkingstocht waar we allebei plezier in hebben.