zondag 30 december 2012

Tot zover 2012

2012, het jaar waarin Pontus opgroeide van kleine pup tot grote puber. Het was een veelbewogen jaar als het gaat om Pontus want hoe lief hij ook is... we hadden onze handen vol aan hem (en nog steeds).
Gaandeweg het jaar leerden wij hem beter kennen en leerde hij ons ook beter kennen, we zijn inmiddels begonnen aan de fase 'band opbouwen' wat heel waardevol is.
Dat kleine druktemakertje kan zich inmiddels veel beter ontspannen en is soms zelfs relaxt te noemen. Zijn bench kan nog lang niet de kamer uit maar aan dat idee zijn we nu wel gewend, hij vind zijn 'luxe villa' zelf ook nog een echte rustplek dus daar zijn we het over eens.
Ik heb hem gekocht om mee te jagen, wedstrijden mee te lopen en het liefst ook praktijkjacht als de tijd daar is, maar juist dat apporteren liep helemaal niet zo soepel. Ik had een plan maar Pontus had een heel ander plan dus ik heb mijn plan vele malen moeten bijstellen omdat Mr. Pontus heel andere dingen van mij nodig had dan gepland. Geeft niet, Pontus biedt mij weer hele andere uitdagingen en wijze lessen.
Ik trainde en oefende altijd alleen met hem, op een paar privé lessen bij zijn fokker na, maar op een gegeven moment bleven we op het zelfde punt steeds weer steken. De gelegenheid deed zich voor en ik dacht dat het wellicht goed voor onze motivatie zou zijn om eens met meerdere honden te trainen. Dat is nu drie keer gebeurd en Pontus heeft weer heel andere dingen te verwerken gekregen. Hij zag ook hoe graag andere hondjes wilden apporteren en dit heeft hem zeker enthousiaster gemaakt.
Hij is ook aan de slag geweest met echt wild en dat maakte het natuurlijk nog veel spannender.
Vandaag hadden we de laatste training voor dit jaar en Pontus is er doodmoe van, hij ligt gestrekt op de bank te snurken als een ouwe vent.
Vandaag heeft hij ook een minder plezierige ervaring opgedaan. Hij werd flink aangepakt door een wat oudere reu die bovenop hem klapte toen hij aan het rondrennen was. Hij jankte behoorlijk en rende in paniek voor hem weg maar de schade viel gelukkig mee: een klein schrammetje aan zijn oor. Zijn zelfvertrouwen en zijn onbevangenheid naar andere honden heeft wel een flinke deuk opgelopen, hij heeft ontdekt dat niet alle honden vriendelijk zijn. Ja, hij wordt nu toch beschouwd als volle reu en krijgt dus te maken met reuen die niet vriendelijk zijn tegen andere reuen.
Het komt wel goed met Pontussie!

zondag 23 december 2012

Eerste echte jachttraining voor Pontus

Ruim 14 maanden en eindelijk was het dan zover, de eerste echte jachttraining voor Pontus. Na vorige week een klein stukje proef te draaien mocht hij deze week van mij een hele training mee doen. Pontus vond het fantastisch! En ik natuurlijk ook :-)
Het begon met 2 minuutjes op zijn plaats blijven waarbij hij zijn grondhaak meteen aan flarden trok en met een noodvaart achter ons aan kwam. Opnieuw bevestigd met een karabijnhaak en toen bleef hij netjes zitten wachten. Hij kon mij gewoon zien en bleef rustig.
Daarna wat volgwerk, appèl oefeningen en steadyness. Pontus kan nog niet zo lang blijven liggen dus daar heb ik rekening mee gehouden en hij heeft precies gedaan wat ik van hem vroeg. Geen risico's genomen zodat hij niet de fout in kon gaan en het positief bleef.
Daarna lekker apporteren. Het wild vond hij natuurlijk zeer interessant dus nadat Ralf met een konijntje had gegooid wilde hij liever een konijntje apporteren dan een dummie maar hij deed het wel. Hij moest een fazantje zoeken in het bos en die had hij zo gevonden maar ja..... wat moet je er dan mee doen? Het fazantje in zijn bek gegeven en toen droeg hij hem zo het bos uit en gaf hem weer af. De tweede keer lag het fazantje verder en moeilijker maar hij heeft haar toch vrij snel gevonden, pakte ze op en kwam terug maar toen kwam hij er nog eentje tegen. Legde de zijne er naast en ging toen staan twijfelen wat hij moest doen. De eerste fazant weer in zijn bek gegeven en toen liep hij mee het bos uit.
Nog wat waterapportjes met de fazant gedaan en dat deed Pontus prima! Zwemmen, pakken en terugkomen.
Hij heeft een lange lijn aan om te zorgen dat hij niet in de fout kan gaan en anders meteen gecorrigeerd kan worden. Ik ben nu blij dat hij hem aan heeft maar eigenlijk komt hij al best goed terug, beter dan verwacht door mij, en heb ik goede hoop dat die lange lijn er snel weer af kan.
In de training zorg ik ervoor dat vooral het proces van 'samen doen' belangrijk is, belangrijker dan een snel resultaat en ik merk dat dit onze band in rap tempo versterkt, Pontus houdt van samen doen. Lukt het hem niet helemaal met dat fazantje in het bos dan doen we het samen en brengen de opdracht zo tot het gewenste resultaat. Pontus moet nog leren wat er nu precies de bedoeling is maar hij leert snel.
Ik ben zeer tevreden over wat hij heeft laten zien vandaag. Hij leert, vindt het leuk en kan zich goed focussen op werk en is dan niet geïnteresseerd in andere honden en spelen.
Bij thuiskomst heeft hij zijn eten gekregen en kon hij zijn bench in waar hij nog 3 minuten heeft zitten 'knikkebollen' onder het mom van "Ik moe? Echt niet!" maar hij moest die strijd al heel snel opgeven en viel bijna letterlijk in slaap. Helemaal kapot, we gaan een rustige avond tegemoet :-)

maandag 17 december 2012

Pontus knappe hontus

Soms is ie best wel een beetje knap en dat mag ook wel eens gezegd worden.
Na maanden modderen en ploeteren deed zich zondag de kans voor om een klein stukje mee te doen met een jachttraining in een groepje jonge/onervaren honden. Een mooie gelegenheid om eens te kijken wat Pontussie zou doen in een groepje honden. Gehoorzaamheid in een groepje honden kon hij aan maar dat is ook helemaal niet zo spannend (Pontus vond alleen onze instructeur Dimitri wel heel spannend maar leuk spannend) maar hoe zou dat zijn met rondvliegende dummies en apporterende honden?
Het eerste stuk is altijd appèl oefeningen, beetje volgen enzo, iets wat Pontus zonder andere honden heel goed kan en daarna begint het echte werk dus daar konden we ook nog een klein stukje van meepikken.
De 'kleine' rattekop vond het wat hoor! Twee minuutjes plaatshouden aan de grondhaak, hij zat als een giraffe overeind te kijken wat er allemaal gebeurde. Daarna volgen met andere honden om hem heen, eerst ging dat heel goed maar toen Ralf de dummies liet vliegen en gekke geluiden ging maken werd het al wat moeilijker en toen hij met wild ging gooien werd het pas echt zwaar. Toen verloor ik af en toe even het contact met Pontus omdat hij alleen nog maar op het wild af wilde, verder zat alles op slot. Als ik hem dat even meenam naar buiten de groep dan herstelde hij wel weer goed en kon weer verder. Te vaak en te lang 'down' liggen is ook nog een issue, hij blijft nog niet zo lang liggen en na een paar keer weer neerleggen vertikt hij het en draait zijn kop af (geen radio ontvangst meer). Rustig uitbouwen dus.
Het werken begon met een kort sleepje met konijn, het sleepje had hij zo te pakken en dat werkt hij snel en voortvarend uit, wat hij met het konijn aan moest... dat wist hij even niet. Ik heb het hem rustig in zijn mond gegeven om even te wennen.
Daarna een eendje uit het water halen, eerst een klein stukje om te kijken wat hij zou doen. Hij pakte hem bij zijn vleugel en legde hem meteen op de kant om eens te kijken wat hij nu eigenlijk vast had. Ook het eendje even in zijn bek gegeven om te wennen. Dat hij meteen gewend was bleek even later toen we stonden te wachten om het sleepje nogmaals te doen en hij zich ineens uit de voeten maakte omdat er een Goldie Locks in het water stond te twijfel of ze al dan niet die eend uit het water ging pakken, ze twijfelde iets te lang want er kwam een zwarte flits langs die snel die eend weg kaapte en hem naar de kant bracht, Pontussie dus. Hij had de smaak te pakken.
De tweede sleep was langer en moeilijker omdat hij voorbij de eerste valplek moest maar ook die werkte hij zeer snel uit en daar kwam de jonge held met het konijntje in zijn bekkie terug om hem te brengen!!! Hele knappe gozert!
Daarna nogmaals de eend uit het water halen, nu met een stukje zwemmen en ook dat ging goed, hij kwam ook naar mij om hem te brengen maar boog op het laatst af om toch het eendje wat beter te onderzoeken. Lang leve de lange lijn, hij had die keus niet. We hebben het netjes afgesloten en dat was genoeg voor de kleine held voor één dag. Ik vond het goed zo!
Na de training moest ik werken maar toen ik in de avond thuis kwam trof ik een ventje die contact zocht en dicht tegen me aan op de bank kroop. Misschien moet ik niet wachten tot onze relatie perfect is om samen te gaan trainen maar wordt onze relatie juist sterker door dit soort dingen samen te ondernemen... Dat idee ga ik eens in overweging nemen.

woensdag 5 december 2012

14 maanden alweer!

Wat gaat het ook allemaal hard! 14 maanden is die slungel puber alweer!
Afgelopen zondag heeft hij met goed gevolg de ABC-cursus afgerond (Algemene Basis Cursus).
Het was bagger weer, het veld was bagger en er lag een laag verse hagel op ook nog. Toch heeft hij op de meeste onderdelen een plus gescoord, alleen voor 'down' liggen had hij een +/- omdat hij niet meteen ging liggen maar mij eerst eens aankeek of ik echt serieus meende dat hij op zijn buik in die ijskoude drek moest gaan liggen, uiteindelijk ging hij wel maar 'plat' ging hij echt niet doen (die eigenwijze kop erbij was echt om te gieren :-))) ) en spelen was hij ook niet van plan want dat is iets voor thuis. Op advies van de trainer mag Pontus de EG-cursus overslaan omdat hij hoogbegaafd is. Geintje natuurlijk, maar hij heeft gezien dat Pontus alle onderdelen van de EG al kan en verwacht dat dit voor Pontus en mij dus geen uitdaging is.
Beide mannen mogen dus naar de VEG want Ramses heeft de EG met een mooi diploma afgesloten.
Ik ben dus reuze trots op mijn knappe mannen!!!

De week ervoor waren we in de altijd prachtige Ardennen voor een workshop roedelen voor jachthonden. Heel interessant! Daaruit bleek met name dat een (snel) resultaat alleen voor ons mensen belangrijk is maar dat het de hond, en dus ook Pontus, vooral gaat om het proces en het samen bezig zijn. En samen bezig zijn duurt veel langer als je niet onmiddellijk doet wat de bedoeling is.
Samen bezig zijn dat doen we en dat wordt ook wel steeds leuker. We zijn nog lang niet klaar voor de Nimrod, of zelfs niet voor een eerste diplomadag of groepsjachttraining maar we zijn leuk bezig.
Hij wil wel want toen ik achteloos een dummy op de tuintafel mikte om hem even buiten bereik te hebben sprong hij zonder aarzelen de tuintafel op om die dummy te pakken en kwam hem netjes brengen ook. Daarna had ik een dummy aan een spijkertje op de tuinmuur gehangen maar mooi dat Pontus op een gegeven moment als een geit op het hondenhok stond te balanceren om die dummy te pakken. Hoe gekker of moeilijker het is, hoe leuker hij het vindt. Zoeken vindt hij geweldig om te doen. Als hij ze ziet liggen of ziet vallen vindt hij het veel minder interessant.

Pontus is uit zijn bench gegroeid, hij kan niet fatsoenlijk rechtop staan dus ik heb voor hem de grootste maat besteld omdat ik verwacht dat hij nog wel een aantal maanden met enige regelmaat in zijn bench zal vertoeven omdat hij nog steeds niet zonder toezicht in de kamer kan rondlopen zonder kattekwaad uit te halen. Ik had anders verwacht en gehoopt maar het is nu eenmaal een Pietje Bel en daar zullen we het mee moeten doen. Ook hij zal ooit wel een braaf jongetje worden maar nu nog even niet.