vrijdag 30 maart 2012

Vreselijke vreetzak

Het lijkt wel een Suske en Wiske titel, 'Wiske en de Vreselijke Vreetzak'.
Ik had hier een foto willen plaatsen van drie honden die voor hun bak zaten te wachten met daarin een haring...
Had want die foto is dus niet gelukt :-)  Thanx to Mr. Pontus alias de vreselijke vreetzak.
Pontus kan normaal al prima wachten voor zijn bak tot hij toestemming krijgt om te eten maar de verleiding van de haring was dus iets te groot voor hem. Ik deed twee stappen achteruit om de foto te nemen en hij dook zijn bak in... weg haring! Ik gaf ook de andere twee toestemming om te eten dus Pandora deed haar kop naar beneden, haar bek open om de haring te pakken en ... weg haring! Terwijl zij haar bek open deed kwam er een zwarte raket langs die snel haar visje weggriste en opvrat. Gelukkig voor Pandora was de aanbieding 4 haringen voor € 5,- zodat er nog eentje in de keuken op haar lag te wachten. Ik had hem wel aan Marianne beloofd maar die stond hem graag af aan een zeer beteuterd kijkende Pandora.

Deze week was er een avond dat wij beide moesten werken. Komt niet heel vaak voor maar gelukkig hebben we dan buren die best even willen uitlaten, eten geven en oppassen. Ze zouden Pontus en Pandora (Ramses was met mij mee) ook wel even een poosje meenemen naar hun huis. Ze hoefden geen bench maar er staat er eentje in de gang klaar om mee te nemen en ze kunnen ze natuurlijk ten alle tijde terug brengen want ze hebben een sleutel. Zij zijn een hond gewend die niks pakt, zelfs de zakken met voer staan gewoon voor het grijpen, zo ook een doos met kluifjes maar de hond komt er niet aan, ook niet als ze alleen thuis is. Dit zetten ze natuurlijk wel allemaal even aan de kant voordat die van ons binnen komen want die vreten alles op wat ze te pakken kunnen krijgen.
Om een lang verhaal kort te maken: Pontus is twee keer bovenop de tafel gesprongen en heeft daar de eerste keer twee gehaktballen buit gemaakt en de tweede keer een stuk salami... hap slik weg! De buurvrouw weet nu ook wat we bedoelen met het is 'opletten of opsluiten'. Gelukkig vindt ze hem nog wel een beetje lief en mag hij best nog eens komen... maar dan wel weer mét bench.

Pontus is in de groei en een echte vreet Labrador. Hij krijgt 3 x 115 gr. Royal Canin Junior brokken per dag en daarnaast ook nog beloningen voor goed gedrag of een beetje extra vlees, een harinkje of een paar Sardines. Als we vrij zijn krijgt hij in het weekend soms vlees 3 x 400 gr. en ook dat gaat er allemaal in, hij vreet echt alles.

vrijdag 16 maart 2012

Zwemles voor Pietertje

Er is weer veel gebeurd de afgelopen dagen:
Gisteren heeft Pontus zijn eerste zwemles gehad! Het was prachtig weer, Ramses had een bal meegepikt van de tafel en ik dacht... Waarom ook niet? We gaan eens kijken bij de vijver, kan Ramses weer eens lekker zwemmen (is heel goed voor hem) en dan kunnen we meteen zien wat Pontus doet.
Ik geef die bal een flinke slinger het water in en Ramses doet zijn welbekende 'bommetje met zweefduik'. Pontus stond met grote ogen te kijken want dat had hij Ramses nog niet eerder zien doen. Tot nu toe was door een flinke regenplas lopen eigenlijk al teveel want Pontus houdt niet zo van natte voeten, dus het dilemma was groot. Hij wil natuurlijk overal zijn waar Ramses is en alles doen wat zijn grote held ook doet, maar ja, water is nat hè!? En in die vijver is heel veel water! Na een flinke twijfel aan het randje nam hij zijn besluit en sprong Ramses achterna de vijver in, ging even koppie onder maar kwam meteen weer boven en zwom Ramses achterna alsof hij nooit anders gedaan had!!! Wat een held! Hij heeft drie keer een rondje gezwommen en daarna gingen we weer langzaamaan naar huis. Hij was er doodmoe van! Na een half uurtje heb ik hem maar een keertje extra buiten gezet en dat was hard nodig want de kleine man had natuurlijk de halve vijver binnen gekregen maar zwemmen kan hij! Ons Pietertje!!!

Vanmiddag heeft hij even geprobeerd om een Whippet bij te houden. Beetje overmoedig natuurlijk want die lange slungelpoten doen nog niet precies wat Pontus wil maar hij deed wel erg zijn best. Ik heb wel even kunnen zien hoe vasthoudend hij kan zijn want opgeven was er niet bij. Toen hij langs kwam en ik hem riep kwam hij wel meteen, knappe knul, en eigenlijk was hij er ook wel weer heel moe van geworden. Sjonge jonge het leven kan zo vermoeiend zijn voor een grote maar toch nog kleine jongen.

De nieuwe hoektanden komen door dus de melk hoektanden zullen binnen een week wel verdwenen zijn.
Het gaat gewoon al aardig opschieten. Ik keek net naar mijn slungelpoot zoals hij languit naast me op de bank lag te knorren met die grote poten en geen bloot buikie meer. De kleine erwtjes zijn ook al veranderd in druiven. Waar is die kleine pupperd van mij gebleven? Wat gaat dat groeien ontzettend hard!

We zijn begonnen met vast-los oefeningen met de verfrollertjes en Pontus vindt het geweldig! Ramses trouwens ook, die wil erg graag meedoen en zit met zijn braafste snufferd vooraan te dringen.
Hij kan al een stukje netjes volgen, zitten op de zitfluit of op handcommando, even blijven zitten lukt ook al... Ik ben heel tevreden over de vorderingen van mijn kleine mannetje!!!

woensdag 14 maart 2012

Eerste wasbeurt

Het is een feit: Pontus heeft zijn eerste wasbeurt achter de rug.
Achter de dijk lag hij zeer verheerlijkt te rollen in iets wat, zo te ruiken, al heel lang erg dood was. Met zijn nieuwe parfummetje kwam hij het huis niet in en dus werd het een wasbeurt in de tuin.
Na de eerste schrik vond hij het eigenlijk best lekker om beschonken te worden met bekers lauw water en vervolgens afgedroogd te worden, hij liet het allemaal maar gebeuren. Nu ruikt hij naar een hondenshamporelletje, ook niet ideaal maar altijd nog beter dan het was. Na een paar dagen zal hij wel weer gewoon naar 'Pontus' ruiken.

Vandaag heeft hij ook mogen kennismaken met Spikey, een kleine terrier. Pontus kent niet veel kleine hondjes omdat de kleine hondjes in onze buurt ofwel te oud of te kwetsbaar zijn voor lompe jonge Labjes ofwel gewoon valse krengen zijn, beide niet geschikt om mee kennis te maken. En toen kwamen we ineens Spikey weer eens tegen, al heel lang een vriendje van Pandora en een stabiele kleine hond.
Pontus mocht dus even los met Spikey, hadden we netjes gevraagd, en Spikey deed wat er van hem verwacht werd: Hij liet Pontus rustig kennismaken en corrigeerde netjes als hij te lomp deed. Thanx Spikey!

En... we hebben een kiesje!!! Ineens viel er bij het klieren en klooien een wit stukje uit zijn mond en kon ik een kiesje oprapen. Voor de tandenfee!

Foto van Pontus en Ramses. Ze zijn nu bijna even hoog maar bij Pontus kloppen de verhouding nog niet zo erg. Ramses was precies zo op die leeftijd dus ik ga er van uit dat het met Pontus ook wel goed gaat komen.

dinsdag 13 maart 2012

Omgeruild

Vorige week bracht ik mijn kleine mannetje met zijn logeertas vol spullen naar Hank. Hij was dolblij zijn moeder en zijn 'andere moeder' weer te zien en had het al snel naar zijn zin in de keuken. Zijn moeder pikte ogenblikkelijk zijn speeltjes in want die zijn natuurlijk veeeeeeeel leuker dan de speeltjes die ze zelf heeft. Pontus vermaakte zich al snel met het uitdagen van een andere jonge hond in de bench, die twee hadden wel even samen los gewild maar dat was voor beide geen verstandig plan. De rest van de week zijn ze om de beurt los geweest en vermaakten zich uitstekend met het uitdagen van degene die in de bench zat.
Pontus heeft zich, volgens zeggen, prima gedragen dus daar ga ik dan maar van uit. Iedereen was in ieder geval dol op de kleine rattekop. Hij had iedereen zo om zijn lange slungel poten gewonden dat ik zondagavond een berichtje kreeg dat ik mijn kleine pupperd niet meer terug zou krijgen, ze gingen hem zelf houden.
Helemaal niet grappig. Ramses had ik al mogen achterlaten op Ameland omdat Klaas helemaal weg van die maffe clown was. Niet dat ik dat gedaan heb natuurlijk want het blijft mijn maffe clown. Hij had ook wel een zoon van Ramses willen hebben als ik hem zou laten dekken maar ook dat zit er niet in met de gezondheid van Ramses, Klaas heeft pech.
Maar zo had ik wel in een dag mijn twee leuke jongens kwijt gekund... het zijn natuurlijk ook wel heeeeeeeele leuke jongens! Al zeg ik het zelf :-)
Maandag bij de training kreeg ik de logeertas terug en één of andere lange slungelpoot met een koppie dat wel een beetje op het koppie van Pontus leek maar het was niet de kleine pupperd die ik een week geleden had afgeleverd. Ze zeggen dat hij heel hard gegroeid is in die week maar ik denk dat ze hem gewoon hebben omgeruild. Waar is mijn kleine pupperd gebleven?

maandag 5 maart 2012

Pontus gaat logeren

Morgen, de kleine man is dan exact 5 maanden oud, gaat hij uit logeren. Terug naar zijn moeder.
Er staat een tas klaar met zijn eigen deken voor in de bench, genoeg voer voor een week, voerbak, kauwstaafjes, speeltje en dentastixjes, genoeg om ook te delen met de rest van de clan.
En ik, ik weet dat hij in goede handen is, maar ik heb het er maar zwaar mee... mijn kleine ventje wegbrengen voor een week. Ook al gaat hij gewoon terug naar zijn wortels in Hank.
Pandora gaat ook 5 dagen naar mijn ouders maar die zal ik in de ochtend waarschijnlijk nog wel treffen op het strand. Bovendien weet ik dat ze mij niet echt zal missen als ze bij haar broer en mijn moeder is, dat is voor haar ook een beetje thuis. Pandora is dol op mijn moeder!
De enige troost is dat de volgende jachtstap wellicht de kleine man mee mag omdat dit toch wel het laatste jaar zal zijn dat ik train met Ramses. Daarna is zijn plafond wel bereikt en is Pontus aan de beurt.

Intussen gaat Pontus een beetje aan het proberen wat hij zo'n beetje kan maken dus gisteren en vandaag heb ik hem al eens flink bij zijn kladden gehad. Vandaag legde hij zich er heel wat sneller bij neer dan gisteren maar het is me er eentje.Ook Ramses en Pandora zie ik de touwtjes weer wat aantrekken en af en toe een snauw uitdelen omdat de kleine brutale apekop over bepaalde grenzen gaat. Het zal wel zo'n fase zijn.
Gisteren vond Ramses een halve tennisbal. Hij wilde hem oppakken maar had hem nog niet goed vast. Ik zag een friemelende zwarte flits langs sjezen en er met de trofee vandoor gaan. Dat is zo'n beetje hoe het gaat op dit moment. De kleine kraaloog ziet alles en bemoeit zich overal mee.
Vandaag kregen ze alle drie een Kong gevuld met fruit en yoghurt. Hij had het zo druk met zich te bemoeien met de Kong van de twee anderen en daarvoor op zijn kop te krijgen, waar hij natuurlijk weer tegen moest protesteren, dat hij uiteindelijk niks meer had. Pandora had zijn Kong en Ramses de twee anderen. Pontus had niks en stond om zijn moeder te blaffen omdat die gemene groterts zijn Kong hadden ingepikt. Volgende keer krijgt hij hem gewoon weer in zijn bench, veel rustiger voor die andere twee en voor hem zelf.

vrijdag 2 maart 2012

Pontus heeft een vriendinnetje

Hij is er vroeg bij, onze kleine Casanova. Hij heeft een vriendinnetje: Een Golden Retriever teefje dat twee weken ouders is dan hij, maar ja, op een ouwe fiets moet je het leren toch? Twinkle heet ze, een goede naam voor een prinsesje van een Golden Retriever maar Twinkeltje is meer een modderprinsesje, meestal is ze bijna net zo zwart als Pontus.
En leuk dat ze elkaar vinden, ze zijn aan elkaar gewaagd ook. Ze vliegen elkaar in de armen voor een partijtje vrij worstelen. Twinkle is net ietsje groter en zwaarder maar dat compenseert Pontus dan weer met passie. Soms mogen ze even een paar minuutjes worstelen voor wij besluiten dat het weer genoeg is. Twinkle luistert meestal al heel goed... behalve als ze Pontus in het vizier heeft. Liefde maakt immers doof.. toch?