Mijn kampioentje

De eerste show van Pontus is een feit, zijn eerste keurrapport dus ook.
Altijd spannend, zeker met een Labrador die eigenlijk niet gefokt is om zijn uiterlijk te showen maar om vogels en knaagdieren te apporteren.
Het enige wat we er aan kunnen doen (en dat hebben we dus ook gedaan) is ons goed voorbereiden door te oefenen op het staan (en lang blijven staan) hoewel hij geleerd heeft dat hij pas echt heel braaf is als hij zo snel mogelijk gaat zitten als hij voor je is. En een paar ringtrainingen volgen om hem te laten wennen aan de situatie, met meerdere 'stoere boys' in een ring lopen, niet met elkaar bemoeien, staan, betast worden, rondjes rennen, driehoekjes rennen, op en neer rennen... you name it.
De eerste ringtraining begon zeer stressvol voor Pontus, binnen in een redelijk klein clubgebouw met andere jonge reuen die zichzelf ook best stoer vonden. Pontus was helemaal over de zeik maar dat trok weer bij toen we toch naar buiten gingen. De volgende ringtrainingen was hij al wat gewend en begon hij het best leuk te vinden, zeker als ik hele lekkere dingen voor hem meenam.
De laatste training sloot af met een nep keuring waar de hond die op dat moment het best showde achter bordje 1 mocht gaan staan en dat was mijn Pontussie, omdat dit nooit meer zal voorkomen hebben we dit beeld natuurlijk vastgelegd: Mijn toppertje!

Gisteren moest het dan echt gebeuren en we waren goed voorbereid, aan onze voorbereiding zou het niet gaan liggen. Alles de avond van te voren klaargelegd, lekkere dingetjes voor Pontus, ons geheime wapen bereid (gekookte kippenlevertjes) want daar doet hij echt een moord voor. Vroeg op en hop naar Utrecht.
In Utrecht was het zeer gezellig, wij sloten ons aan bij Team Heeresteyn in de rode tent naast ring 2 waar de heren geshowd zouden worden. Naomie was er met twee man sterk, nog een leuk stel met een reu dus het was 'de ballentent' tot Pommetje met Sabine arriveerde. Het supportersteam bestond uit Riwka met Storm, Jutta met een heerlijke zelf gebakken taart en Els met kleine Flowtje.
Pontus was het enige 'niet-show model' tot er nog een mevrouw, die later Elly bleek te heten, aankwam met een 'race model' en dat schept onmiddellijk een band dus we hebben elkaar aangemoedigd aan de zijlijn.
De sfeer was aangenaam en op een enkele stomme actie van een zeer onwetende mevrouw na heb ik geen vervelende dingen gezien of gehoord. De stomme actie was een mevrouw die over het lint uit de ring kwam en daarbij haar hond recht op Pontus liet af springen die dat uiteraard niet echt heel prettig vond (haar hond overigens ook niet), gelukkig zag ik het aankomen en heb hem meegenomen naar achteren zonder het op een onnodige confrontatie te laten uitdraaien. Het was echt een stomme en onnodige actie van die mevrouw want ik stond daar bijna alleen (als enige met hond) ongeveer anderhalve meter van het lint af, links en recht van mij waren meters lege ruimte waar ze had kunnen gaan zonder haar hond recht op Pontus (of welke andere hond dan ook) af te laten springen dus het was echt onnodig, het voelde erg intimiderend maar ik ken deze mevrouw niet dus ik zou ook niet weten waarom dit dan nodig was.

Na de Open Klasse waren wij aan de beurt. Eerst een rondje met alle 15 reuen in de ring en in twee gedeelten moesten we twee rondjes lopen. Pontus liep netjes en attent met me mee.
Daarna nog een keer de ring in om gekeurd te worden, ik heb even gekeken hoe de keurmeester keurde en vond haar erg handtastelijk. Ze pakte die honden maar overal beet en kneedde ze hier en daar in positie om de hoekingen goed te kunnen zien, pakte honden vol over de snuit om het gebit te bekijken, kwam van achteren en pakte ze dan in de schouderbladen... ik heb toch een aantal honden gezien die dit zeker niet altijd prettig vonden... om me maar even mild uit te drukken.
Wat was ik blij dat ik die ringtrainingen heb gevolgd waarbij Jan Batenburg alles heeft gedaan waarvan hij dacht dat we dit mogelijkerwijs konden verwachten en dus ook flink betasten en onverwacht aanraken en applaudisseren, Pontus was dus echt voorbereid.
Het showen heeft hij goed gedaan, hij ging heel even zitten maar met een kippenlevertje voor zijn neus ook weer staan, was bereid om de keurmeester even lief aan te kijken met een schuin koppie en een kwispeltje, liet zich betasten en bleef attent meelopen. Ik was trots op mijn mannetje!

Het keurrapport viel wel een beetje tegen, erg summier, en hij kreeg een G... tja, ik had toch wel gehoopt dat hij net een ZG zou krijgen maar dat zat er bij deze mevrouw niet in. Toch was ik zeer tevreden over dit showdebuut van Pontussie want aan hem heeft het niet gelegen.

Aan zijn supportersteam heeft het ook niet gelegen en die waren hoe dan ook trots en nog steeds fan, ze hadden zelfs een rozetje voor hem gekocht omdat hij geslaagd was voor zijn eerste show. Lief toch!

Volgende optreden wordt 16 juni op De NLV Clubmatch in Bennekom.

De rest van de dag heeft hij veel aan de HFB samen met mij rondgelopen op het veld waarbij we zo nu en dan flink in gesprek waren maar in de avond moest hij mee naar mijn werk waar hij liet zien dat hij het zeer prettig vindt om zo verbonden te zijn.
Al met al een zeer gezellige en interessante dag, we waren er beide best moe van.

Het begint een 'grote jongen' te worden

Groot in de zin van hoog was hij al een tijdje en hij kan ook al heel lang met zijn poot omhoog plassen maar de stabiliteit in het koppie was nog heel ver te zoeken bij Pontus.

Heel lang konden we hem buiten zijn bench nog geen twee seconden uit het oog verliezen of hij deed iets wat hem of onze spullen in gevaar bracht. Ik begon me er al bij neer te leggen dat dit gebakje misschien nog wel een aantal jaren elke nacht en elke keer dat we weg gaan in zijn bench zou moeten doorbrengen.
In korte tijd zijn we nu toch zo ver dat hij vrijwel elke nacht zich vrij door de huiskamer mag bewegen en dus de nacht grotendeels doorbrengt op de bank (daar begint hij de nacht in ieder geval) en in de ochtend luid joelend met een speeltje in zijn bek onderaan de trap staat te wachten tot je beneden bent.
Ook overdag zijn we de korte momentjes gaan uitbouwen en als we zorgen dat de eettafel leeg is en de keukendeur dicht kan hij ook overdag los in de kamer blijven zonder schade aan te richten. Als we het tuinhek weer binnen komen zien we hem van de bank of uit een mand kruipen met een slaapkoppie richting achterdeur. Dat zijn toch hele knappe ontwikkelingen! We hebben inmiddels wel zo'n beetje door welke voorwerpen hij te leuk vindt om niet aan te zitten dus die ruimen we natuurlijk op.

Laatst mocht hij even met een leuke herder-mix teef van zijn leeftijd socializen omdat ze elkaar erg leuk schenen te vinden. Na even achter elkaar aan te sjezen met een hoop lol waren ze uitgespeeld en gingen richting struiken op onderzoek maar toen ik hem riep kwam hij ook gewoon aangelopen. Helemaal goed!
Te veel vrijheid kan hij nog niet aan want dan wordt hij echt baldadig maar af en toe even een klein stukje ruimte kan hij al steeds beter handelen.

We zijn druk bezig met de voorbereidingen voor de eerste show waar ik Pontus zal voorbrengen om op uiterlijk gekeurd te worden. Dus hebben we een aantal ringtrainingen gevolgd om hem te laten wennen aan de situatie van het keuren: met andere honden in een ring, blijven staan, betasten, figuren lopen... Na wat oefenen liet hij wel zien dat hij de bedoeling begrepen heeft en blijft al serieus lang netjes staan en loopt keurig mee. Hij heeft in die paar lessen echt veel progressie laten zien in relatief weinig tijd.
De laatste les was er een nep-keuring waarbij hij echt heel goed zijn best deed zodat we achter bordje 1 mochten gaan staan. Omdat dit op een echte show nooit zou gebeuren hebben we dit natuurlijk wel even vastgelegd met een foto, het lijkt net echt!
Aan onze voorbereiding zal het niet liggen, hij is voorbereid en als hij zijn dag heeft zal hij de sterren van de hemel showen. In de hoop dat er dan toch een ZG voor ons in zit, meer heeft hij niet nodig om (als hij ooit een hele knappe gozert wordt) een keertje te mogen dekken in de verre toekomst. Ik vind hem hoe dan ook prachtig!

Ook bij de jachttraining zie ik meer en meer kwartjes vallen. Hij kan al heel goed links- dan wel rechts indraaien bij het doorsturen, iets wat ik Ramses nooit heb kunnen leren omdat die veel teveel haast heeft en een sterke voorkeur voor rechtsom draaien. Hij kan wild apporteren, beter en beter want spannend vindt hij het wel en ik moet goed opletten of het voor hem te spannend wordt en het dus tijd is om te stoppen.
Hij is nog niet helemaal schotvast omdat ik hem toch nog wel eens zie schrikken maar hij koppelt een schot al wel aan dat er iets te apporteren valt dus hij herstelt ook heel snel en kan ook meteen erna een opdracht uitvoeren.
Hij kan ook echt heel braaf naast me zitten zonder in te springen op een apport voor een andere hond. Wat een verschil met Ramses die vaak echt zit te stuiteren en waar ik heel scherp moet opletten omdat hij anders als een raket weg schiet en voor zijn beurt gaat. Wat dat betreft... Lang leve de lange lijn! Want dan kan het korte riempje eraf en kan je gewoon met je voeten op de lange lijn staan zodat hij niet echt weg kan schieten maar ook geen druk van een lijn voelt. En als je wel een commando geeft haal je gewoon je voet van de lijn en kan hij vrij gaan.
Pontus kan heel snel zijn maar hij blijft ook beheerst waar Ramses alle zelfbeheersing verliest en alleen nog maar sjeest en stuitert. Het is nog vroeg en hij is nog lang niet 'af' maar ik denk zomaar dat dit een heel fijn hondje wordt om mee te werken :-)

Best wel gehoorzame floeperd heeft zijn eerste diploma gehaald

Vandaag was het examendag voor de cursus EG, elementaire gehoorzaamheid.
Tijdens de lessen moesten we voornamelijk heel veel volgen en nog wat andere oefeningen tussendoor. Aan het begin van de cursus kon Pontus nog niet 'down liggen' behalve met een snoepje en hij sprong meteen weer overeind, dat werd onze grootste uitdaging want de rest van het programma beheerste hij al wel.
Pontus kon tijdens de lessen prima volgen en ook apporteren was één van zijn sterke onderdelen.
Dat het moment van examen slechts een momentopname is bleek ook vandaag. Hij heeft zijn diploma gehaald maar zijn cijferlijst is niet representatief voor wat hij tijdens de lessen heeft laten zien.

Eerst moesten we 'voorlangs/achterlangs' doen. geen punt want de honden kennen elkaar en staan alle drie relaxed ten opzicht van elkaar. Geen gekke dingen dus gewoon een 10.
Daarna volgen, normaal een sterk onderdeel van Pontus tijdens de EG lessen maar nu had hij allerlei konijnen luchtjes in zijn neus en hij zag kippen lopen in de struiken aan de andere kant van het hek, heeeeeeeel interessant, gelukkig herstelde hij wel na een paar tikjes aan de lijn, in ieder geval voldoende om toch nog een 6 te krijgen.
Hij moest 'down' iets waar ik tegenop zag omdat hij vaak niet gaat liggen zonder dat hij heel zeker weet dat ik een snoepje voor hem heb en snoepjes waren nu juist NIET toegestaan tijdens het examen. Maar Pontus plofte in één beweging neer en ging plat in het gras liggen. Ik kon wel juichen maar dat was iets te vroeg want helaas was de oefening toen nog niet afgelopen maar moest hij vanuit 'down' ook nog weer zitten.... en dat was hij nu net niet van plan... druif! Toch nog een 6.
Staan en betasten was geen probleem maar hij blijft niet onbeweeglijk staan dus daar kreeg hij een 8 voor.
Gebit tonen ging best goed, vindt hij ook niet echt vervelend maar aan één kant gaf hij wat weinig ruimte om te kijken omdat hij zijn lippen strak hield, de andere kant werkte hij beter mee. Een 9.
Daarna moest ik hem neer zetten, zelf een stukje doorlopen en hem dan roepen zodat hij naast me komt zitten. Dit ging perfect dus een 10.
Apporteren doet hij normaal echt heel goed, op die ene keer na dat hij ipv te apporteren eerst even iets anders ging doen en daarna pas zijn apport ging halen. Nu bedacht hij dat het wel leuk was om het apport te laten vallen en even te snuffelen. Klojo! Apportje weer in zijn bek en toen maakte hij het alsnog netjes af maar dat was een 7.
Het laatste onderdeel zag ik het meest tegenop: Down liggen en blijven liggen terwijl wij een stukje verderop moesten gaan staan. Gedurende de cursus heeft hij daarin heel veel vordering gemaakt van niet gaan liggen of meteen weer overeind springen tot wel gaan liggen en ook wel blijven liggen en steeds meer afstand kunnen nemen maar niet echt ontspannen liggen zodat er maar een kleine aanleiding nodig is om op te springen en naar mij toe te komen. Op een gegeven moment begon er ergens een hond te blaffen en zag ik zijn spieren spannen maar hij keek me alleen even aan en bleef liggen!!! Kanjerrr!!! Een dik verdiende 10!
Omgang baas/hond kregen we een 8 voor (geen idee eigenlijk hoe ze dat beoordelen) en dat maakte 74 van de 90 punten en alleen voldoendes dus: Gehaald! Zijn allereerste diploma is binnen!

Zijn klasgenootjes waren vandaag niet zo goed in vorm en hebben het helaas niet gehaald, erg balen voor hen en we hadden ze beslist iets anders gegund maar wie had nu gedacht dat mijn kleine ondeugende floepertje 'braafste jongetje van de klas' zou zijn? Niemand toch?