Ere wie ere toekomt

Het gaat goed met Pontus! Die 'kleine' mafkees is een echte vent aan het worden en ook werken (apporteren) gaat hem tegenwoordig heel goed af. Ik heb het de laatste tijd al een paar keer gehad over de hobbels die we hebben moeten nemen om ervoor te zorgen dat Mr. P überhaupt zin had om iets voor en met mij te doen en dat op en neer pendelen tussen Ameland en Ardennen daar een belangrijke rol in heeft gespeeld.

Maarrr... ook dichter bij huis hadden we hulp in de persoon van Marianne van Soest AKA Moeder de Fokkert. Zij kent de vader maar vooral de moeder van Pontus, zij kent mij ook al weer een jaar of vijf en ze had bedacht dat Pontus en ik een goede match zouden zijn. Dat laatste heb ik wel eens betwijfeld in periodes dat ik niet zo lekker in mijn vel zat en die ADHD gremlin dat feilloos spiegelde...

In de eerste periode, vanaf dat Pontus een maand of vijf  was, hebben we gewerkt aan de basis, daarna hadden we een tijdje geen contact maar de laatste maanden zijn we weer flink aan de slag met z'n drieën en dat werpt zijn vruchten af want Pontus gaat met sprongen vooruit en lijkt klaar te zijn voor zijn eerste proef.

Dat ging natuurlijk niet zomaar want ondanks dat Pontus en ik al wel een samenwerkingsovereenkomst hadden getekend hadden we nog wel eens wat communicatie issues. Marianne kan heel goed observeren en vertellen wat ik kan proberen om het voor Pontus duidelijker te maken of minder spannend of juist wat aantrekkelijker. Want ja, ik kan natuurlijk Pontus de schuld geven als het niet goed gaat maar uiteindelijk ben ik degene die op 'de (verkeerde) knopjes' staat te drukken.

Aangezien ik mezelf niet kan zien en dus ook niet altijd weet wat ik precies doe of nalaat is het fijn als er iemand met je meekijkt en je feedback geeft zodat je je kan verbeteren.

Dus, hulde aan Marianne die keer op keer, samen met Pontus en mij op dat veld staat om met ons aan de slag te gaan en voor alle problemen die we tegenkomen wel weer een manier weet te verzinnen om dit aan te pakken zodat het wel werkt. Want ook zonder Marianne was het nu lang niet zo goed gegaan :-)

Pontus op Animal Event

Vorig weekend mochten wij onderdeel zijn van Animal Event in Team Klaas Wijnberg. 

We waren al een weekend naar Ameland geweest om een beetje te stoeien met het jachthondenparcours wat Klaas bedacht en gemaakt had. Een parcours met hindernissen die situaties nabootsen die een hond tijdens het werk zou kunnen tegenkomen en moet oplossen. Op Animal Event werd dit parcours gepresenteerd naast de Stapcontactmethode. Pontus mocht samen met een andere hond demonstreren wat de bedoeling was.

Een beetje spannend was dit natuurlijk wel. Animal Event is nogal een happening en hoe zou hij zich staande houden temidden van zoveel mensen, honden, geluiden en geuren? Dat ging eigenlijk buitengewoon goed! Over het terrein lopen was lastig omdat hij overspoeld werd door geurtjes van andere honden die soms wat al te interessant waren. In de piste zelf was hij alleen bezig met zijn opdracht en met mij waardoor hij een goede demonstratie kon geven. Dat dit niet vanzelfsprekend was bleek tien andere demonstratiehonden wat meer moeite hadden met hun omgeving en niet de prestatie konden leveren die ze op Ameland hadden geleverd. Het enige wat Pontus heel gek vond was dat hij de stem van Klaas aan alle kanten uit de speakers hoorde komen, gelukkig is hij goed te sturen zodat hij op mijn aanwijzing wel de goede kant op keek.

Buiten de piste was hij neutraal-vriendelijk tegen bijna alle andere honden en gedroeg zich eigenlijk prima. Onze tweede dag heb ik meer geïnvesteerd in het normaal meelopen over het terrein zonder alle geurtjes te willen onderzoeken want dat was nog wel lastig voor Pontus.

Ik was dus weer enorm trots op mijn leuke ventje die fans had na zijn optreden en herkend werd als "Kijk, dat is die zwarte hond van de demonstratie!" (Weer eens wat anders dan "Kijk, die mevrouw met die dreads" :-))) )

Trots op de evenwichtigheid die hij liet zien door zich niet te laten overdonderen door zijn omgeving maar gewoon zijn ding te doen.

Trots op de samenwerking en het vertrouwen, dat biedt perspectieven voor de naderende proeven :-)