De meeste Labradors zijn net Kliko's, ook die drie van mij. Eigenlijk is Ramses nog het meest kieskeurig, Pontus het minst, die vreet echt alles!
Tot nu toe kreeg hij Royal Canin Maxi Junior en tussendoor ook wel eens KVV of wat andere dingen voor de variatie, alles gaat schoon op.
Nu Pontus zo ongeveer is uitgegroeid, dat hoop ik tenminste want hij steekt ruim boven Ramses uit en is bijna (op de gespierde schouderpartij van Ramses na) even breed, alleen zijn kop moet nog wat mannelijker worden. Nu vond ik de tijd wel rijp om met de andere twee mee te gaan eten: Farmfood en KVV. Pontus lust het zeker want hij heeft al een paar keer een bek vol weggesnaaid uit een bak van één van de anderen en de deksel van de voerton open gewurmd met zijn neus.
Ramses had als pup behoorlijk baknijd. Niet naar mensen, als ik zou willen mag ik zijn hele bak leeg eten waar hij bij staat, en ook niet naar Pandora maar wel naar de katten (loerende loeders als het om KVV of vis gaat) of andere honden. We merkten hier eigenlijk weinig van behalve dat we moesten opletten als er gegeten werd met andere honden dan Pandora en Thorgal. Ramses en Pandora eten in de keuken, Pontus buiten de keuken (zonder deur) maar aangezien het voor Pontus een spelletje werd om zo snel mogelijk zijn bak leeg te eten en vervolgens de keuken in te stormen (hij vond dit zelf zo leuk dat hij bij zijn laatste happen al als een malloot begon te kwispelen) werden de eetmomenten voor Ramses steeds stressvoller ondanks dat hij zelf zijn bak al lang leeg had. De uitvallen werden steeds feller en raakten uit verhouding met de misdragingen van Pontus. Pontus werd dus verbannen naar de gang (met deur) die pas weer open gaat als Ramses weer naar de kamer is en de bakken opgeruimd. Een stuk rustiger voor Ramses.
Slim is hij wel, zeker als het om eten gaat. Hij ruikt wanneer we langs bramenstruiken lopen en zoekt zelf de rijpe bramen wel op.
Laatst had één van de katten een half bakje voor van de trap gegooid op de tafel. Ramses stond aan de ene kant moeilijk te doen omdat hij er van die kant net niet bij kon, hij kwam alleen niet op het idee om het eens van de andere kant te proberen. Pontus wel, die probeerde het één keer van de kant waar Ramses stond en toen dat niet lukte ging hij naar de andere kant waar hij er veel makkelijker bij kon. Leuk om te zien hoe inventief dit mannetje is!
zaterdag 25 augustus 2012
zaterdag 18 augustus 2012
Bootcamp voor de mannen
Ik heb de mannen ingeschreven voor een cursus gehoorzaamheid. Ramses omdat hij wel gehoorzaam is maar een steeds groter probleem heeft met andere honden, vooral aangelijnd. Ik ga deze situatie dus opzoeken door met hem naar een hondenschool te gaan waar allerlei honden, van allerlei verschillende soorten rondlopen maar waar hij niks mee moet. Natuurlijk heb ik de hondenschool ingelicht over de reden waarom ik hem inschrijf en wat ik wil bereiken met hem en ze vinden het goed. Mocht het probleem daarmee niet verminderen gaan we voor Ramses een paar sessies inplannen met een gedragstherapeut.
Pontus heb ik ingeschreven omdat hij puber is en laat zien dat hij zich moeilijk kan concentreren als er andere honden in de buurt zijn. Met hem wil ik dus vooral bereiken dat hij zich, no matter what, op mij kan focussen ipv op alles om hem heen. Dat gaat nog een flinke klus worden!
De jachttrainingen voor Ramses sla ik een module over. Daar krijg ik misschien nog wel spijt van want ik vind het wel heel leuk en Ramses ook maar we hebben ook nog een weekend 'Roedelen' in de Ardennen op het programma met de beide mannen en nog wat andere dingen die nog niet helemaal zeker zijn. We kunnen niet alles tegelijk, ook financieel niet dus er moeten keuzes gemaakt worden.
Ik wil wel nog wat privé jacht sessies met Pontus om een goed basis te kunnen leggen maar met Ramses train ik de komende periode zelf en ik ben van plan om af en toe eens met wat mensen af te spreken om zo isschien ook weer eens wat andere ideeen op te doen.
In het 'dagelijks gebruik' merk ik wel dat Pontus beter gaat luisteren, meestal dan. Als hij mee ging naar mijn werk moest hij altijd aangelijnd blijven omdat hij anders van alles uitvrat. Hij liep over de banken, zat te loungen in de vensterbanken, vrat alles op waar hij bij kon komen, liep continu weg naar buiten of de buurgroep, blafte als hij zijn zin niet kreeg..... Gisteren is hij weer eens meegeweest en hij liep eigenlijk bijna heel de tijd achter me aan, ging in het kantoor liggen als ik daar even iets moest doen, is maar een paar keer bij de buren gaan kijken en was verder heel lief en rustig. En hij liep bijna heel de tijd gewoon los rond zonder in de problemen te raken. Het wordt nog wel eens wat met deze apekop!
Wat hij op het moment wel heel erg doet als ik hem hier in de buurt los laat lopen is niet altijd terugkomen als ik hem roep. Soms staat hij me van een afstandje aan te kijken met die ondeugende kop van hem en als hij zou kunnen zou hij zijn middelvinger naar me opsteken. Als ik dan van hem wegloop komt hij er wel heel hard aangerend maar het duurt soms wel even voor hij zich laat aanlijnen. Voertjes in mijn zak zijn op het moment echt nodig, voor een voertje komt hij wel want het is een echte vreet Lab. Het komt wel goed, gewoon volhouden :-)
Het gaat met ups en downs, Pontus is een bewerkelijk hondje waar ik best mijn handen vol aan heb. Ik doe het graag want het is ook een scheet van een beest en in zijn algemeenheid zit er een duidelijke stijgende lijn in. We komen er wel met Pontussie!
Pontus heb ik ingeschreven omdat hij puber is en laat zien dat hij zich moeilijk kan concentreren als er andere honden in de buurt zijn. Met hem wil ik dus vooral bereiken dat hij zich, no matter what, op mij kan focussen ipv op alles om hem heen. Dat gaat nog een flinke klus worden!
De jachttrainingen voor Ramses sla ik een module over. Daar krijg ik misschien nog wel spijt van want ik vind het wel heel leuk en Ramses ook maar we hebben ook nog een weekend 'Roedelen' in de Ardennen op het programma met de beide mannen en nog wat andere dingen die nog niet helemaal zeker zijn. We kunnen niet alles tegelijk, ook financieel niet dus er moeten keuzes gemaakt worden.
Ik wil wel nog wat privé jacht sessies met Pontus om een goed basis te kunnen leggen maar met Ramses train ik de komende periode zelf en ik ben van plan om af en toe eens met wat mensen af te spreken om zo isschien ook weer eens wat andere ideeen op te doen.
In het 'dagelijks gebruik' merk ik wel dat Pontus beter gaat luisteren, meestal dan. Als hij mee ging naar mijn werk moest hij altijd aangelijnd blijven omdat hij anders van alles uitvrat. Hij liep over de banken, zat te loungen in de vensterbanken, vrat alles op waar hij bij kon komen, liep continu weg naar buiten of de buurgroep, blafte als hij zijn zin niet kreeg..... Gisteren is hij weer eens meegeweest en hij liep eigenlijk bijna heel de tijd achter me aan, ging in het kantoor liggen als ik daar even iets moest doen, is maar een paar keer bij de buren gaan kijken en was verder heel lief en rustig. En hij liep bijna heel de tijd gewoon los rond zonder in de problemen te raken. Het wordt nog wel eens wat met deze apekop!
Wat hij op het moment wel heel erg doet als ik hem hier in de buurt los laat lopen is niet altijd terugkomen als ik hem roep. Soms staat hij me van een afstandje aan te kijken met die ondeugende kop van hem en als hij zou kunnen zou hij zijn middelvinger naar me opsteken. Als ik dan van hem wegloop komt hij er wel heel hard aangerend maar het duurt soms wel even voor hij zich laat aanlijnen. Voertjes in mijn zak zijn op het moment echt nodig, voor een voertje komt hij wel want het is een echte vreet Lab. Het komt wel goed, gewoon volhouden :-)
Het gaat met ups en downs, Pontus is een bewerkelijk hondje waar ik best mijn handen vol aan heb. Ik doe het graag want het is ook een scheet van een beest en in zijn algemeenheid zit er een duidelijke stijgende lijn in. We komen er wel met Pontussie!
Grienden sessie
Vorige week zijn Pontus en ik naar de Grienden geweest voor een één op één straftraining. Voor zover je vertoeven in de Grienden een straf kunt noemen, het is er altijd heerlijk!
Pontussie voor de zekerheid een fel oranje halsband om gedaan met zijn naam en mijn telefoonnummer want je weet nooit....
Het was maar goed ook want we waren goed en wel in de Grienden en ik was hem kwijt en hij mij. Ik heb even staan wachten of hij mij zelfstandig kon vinden maar dat was niet het geval dus ben ik teruggelopen naar de plaats waar we elkaar voor het laatst hadden gezien. Daar was hij inderdaad druk rondjes aan het rennen om mij te vinden dus met zijn tong tot halverwege de grond kwam hij aangehold.
De Grienden bestaat uit allemaal kleine paadjes die allemaal uiteindelijk weer op hetzelfde punt uitkomen dus ik kon eindeloos links en recht afslaan (de andere kant dan waar Pontus heen rende) zonder te verdwalen. Na een half uur viel eindelijk het kwartje dat hij op mij moest letten bij het inslaan van de paadjes omdat ik hem niet achterna liep. In tussentijd is hij vaak terug moeten rennen om mij te zoeken, vervelend mens dat ik ben. Daarna bleef hij bij een splitsing wachten om ze zien welke kant we op moesten, ging niet verder dan een paar meter bij me vandaan en kwam regelmatig terug rennen of wachtte tot ik weer bij hem was. Heel goed ventje! Missie voor die dag was geslaagd!
Pontussie voor de zekerheid een fel oranje halsband om gedaan met zijn naam en mijn telefoonnummer want je weet nooit....
Het was maar goed ook want we waren goed en wel in de Grienden en ik was hem kwijt en hij mij. Ik heb even staan wachten of hij mij zelfstandig kon vinden maar dat was niet het geval dus ben ik teruggelopen naar de plaats waar we elkaar voor het laatst hadden gezien. Daar was hij inderdaad druk rondjes aan het rennen om mij te vinden dus met zijn tong tot halverwege de grond kwam hij aangehold.
De Grienden bestaat uit allemaal kleine paadjes die allemaal uiteindelijk weer op hetzelfde punt uitkomen dus ik kon eindeloos links en recht afslaan (de andere kant dan waar Pontus heen rende) zonder te verdwalen. Na een half uur viel eindelijk het kwartje dat hij op mij moest letten bij het inslaan van de paadjes omdat ik hem niet achterna liep. In tussentijd is hij vaak terug moeten rennen om mij te zoeken, vervelend mens dat ik ben. Daarna bleef hij bij een splitsing wachten om ze zien welke kant we op moesten, ging niet verder dan een paar meter bij me vandaan en kwam regelmatig terug rennen of wachtte tot ik weer bij hem was. Heel goed ventje! Missie voor die dag was geslaagd!
zondag 12 augustus 2012
10 maanden oud, 5 dagen hondloos
Afgelopen week, op 6 augustus om precies te zijn, was de grote 'kleine jongen' al weer tien maanden oud. We noemen hem nog steeds 'die kleine' ondanks dat hij ruim boven Pandora en Ramses uitsteekt.
Precies op die dag moest ik voor mijn werk 5 dagen 'op kamp met de pubers', op zich heel leuk maar dat betekent wel 5 dagen hondloos want die konden niet mee.
Op zo'n moment kom je erachter hoe gewend je bent aan die zwarte monsters om je heen. Ik had natuurlijk niet echt tijd om ze te missen maar ik had moeite te vertrekken en Pontus voelde dit haarfijn aan want die zette een flinke keel op toen ik mijn spullen had ingeladen en de deur achter me dicht trok na drie zoenen op drie zwarte neuzen. Dolfje het weerwolfje was in tha house!
Ze moesten twee dagen naar 'de jongens' (ons vaste oppasadres) en de andere drie dagen was Marianne thuis.
Op vrijdag was het toch goed thuiskomen met drie blije koppen om me te begroeten... geluk zit hem soms toch in kleine dingen :-) 'Mijn mannen' zijn de rest van de avond niet van mijn zijde geweken, het was heerlijk bankhangen met één kop op schoot en één kop op mijn voeten.
Vandaag heb ik weer eens lekker 'buiten gespeeld' met de jongens en natuurlijk ook met Pandora.
Pontus is puber en stout dus die kreeg een lesje 'Jij niet opletten, ik me verstoppen' en ook nog een lesje 'Jij niet meteen het apport komen brengen, ik heel hard de andere kant op' maar ik denk dat hij nog wel een paar van die lesjes nodig heeft want hij heeft een harde kop en een eigen wil. Hij was aan het huppelen en slingeren met zijn dummietje, racede me natuurlijk straal voorbij waarop ik meteen weer omdraaide en de andere kant op ging. Uiteindelijk kwam hij wel weer naast me lopen omdat de lol er wel af was maar toen had hij de dummy ergens laten liggen, druiloor!
Morgen staat er een 'Grienden sessie' op het programma. De Grienden is een natuurgebied met oneindig veel paadjes waar je eindeloos links en recht kunt afslaan zonder echt te verdwalen. Dat gaan we dus doen morgen, eindeloos links en recht afslaan als hij niet oplet. Fluitje mee en gaan. Ben benieuwd!
Met zijn 10 maanden zit hij nog steeds regelmatig in de kamerkennel omdat hij niet los door de kamer kan lopen zonder een wakend oog op hem gericht. Hij haalt van alles overhoop, bijt dingen kapot, trekt spullen van de tafel, gaat gezellig buurten op het aanrecht en valt de katten lastig als hij de kans krijgt. Jammer voor hem, maar peuter hem maar eens aan zijn kleine verstandje dat hij zich beter kan gedragen zodat hij meer vrijheid kan krijgen. Ramses heeft maar één of twee maanden in zijn bench doorgebracht en Pandora ook tot een maand of 10. Pontus...... ik vrees dat het nog wel een jaartje zal duren.
Ja, hij is boevig maar wel een scheet! Het is gewoon een vreselijke donderstraal en weer eentje waar ik eigenlijk niet echt boos om kan worden want met die apenkop van hem moet ik er toch vaak weer om lachen. Niet goed, ik weet het...
Precies op die dag moest ik voor mijn werk 5 dagen 'op kamp met de pubers', op zich heel leuk maar dat betekent wel 5 dagen hondloos want die konden niet mee.
Op zo'n moment kom je erachter hoe gewend je bent aan die zwarte monsters om je heen. Ik had natuurlijk niet echt tijd om ze te missen maar ik had moeite te vertrekken en Pontus voelde dit haarfijn aan want die zette een flinke keel op toen ik mijn spullen had ingeladen en de deur achter me dicht trok na drie zoenen op drie zwarte neuzen. Dolfje het weerwolfje was in tha house!
Ze moesten twee dagen naar 'de jongens' (ons vaste oppasadres) en de andere drie dagen was Marianne thuis.
Op vrijdag was het toch goed thuiskomen met drie blije koppen om me te begroeten... geluk zit hem soms toch in kleine dingen :-) 'Mijn mannen' zijn de rest van de avond niet van mijn zijde geweken, het was heerlijk bankhangen met één kop op schoot en één kop op mijn voeten.
Vandaag heb ik weer eens lekker 'buiten gespeeld' met de jongens en natuurlijk ook met Pandora.
Pontus is puber en stout dus die kreeg een lesje 'Jij niet opletten, ik me verstoppen' en ook nog een lesje 'Jij niet meteen het apport komen brengen, ik heel hard de andere kant op' maar ik denk dat hij nog wel een paar van die lesjes nodig heeft want hij heeft een harde kop en een eigen wil. Hij was aan het huppelen en slingeren met zijn dummietje, racede me natuurlijk straal voorbij waarop ik meteen weer omdraaide en de andere kant op ging. Uiteindelijk kwam hij wel weer naast me lopen omdat de lol er wel af was maar toen had hij de dummy ergens laten liggen, druiloor!
Morgen staat er een 'Grienden sessie' op het programma. De Grienden is een natuurgebied met oneindig veel paadjes waar je eindeloos links en recht kunt afslaan zonder echt te verdwalen. Dat gaan we dus doen morgen, eindeloos links en recht afslaan als hij niet oplet. Fluitje mee en gaan. Ben benieuwd!
Met zijn 10 maanden zit hij nog steeds regelmatig in de kamerkennel omdat hij niet los door de kamer kan lopen zonder een wakend oog op hem gericht. Hij haalt van alles overhoop, bijt dingen kapot, trekt spullen van de tafel, gaat gezellig buurten op het aanrecht en valt de katten lastig als hij de kans krijgt. Jammer voor hem, maar peuter hem maar eens aan zijn kleine verstandje dat hij zich beter kan gedragen zodat hij meer vrijheid kan krijgen. Ramses heeft maar één of twee maanden in zijn bench doorgebracht en Pandora ook tot een maand of 10. Pontus...... ik vrees dat het nog wel een jaartje zal duren.
Ja, hij is boevig maar wel een scheet! Het is gewoon een vreselijke donderstraal en weer eentje waar ik eigenlijk niet echt boos om kan worden want met die apenkop van hem moet ik er toch vaak weer om lachen. Niet goed, ik weet het...
Abonneren op:
Posts (Atom)