We gingen eerst nog even op vakantie maar daarna werd de afspraak voor een eerste jachttraining gemaakt.
Op een donderdag avond naar 'het weitje' bij de juf om het startpunt te peilen en te kijken hoe het nu verder moet want apporteren doet hij dus niet.
Eerst maar eens een stukje volgen. Dat leek heel netjes omdat zijn kop netjes naast mij was en zijn aandacht op mij gericht maar wat ik dus niet kon zien (omdat ik geen ogen in mijn gat heb) is dat zijn achterwerk naar buiten gericht was. We moesten een ander instrument gebruiken dan zijn eigen halfcheckie, het moest een dik jachtlijntje worden met een stop zodat hij hoog in zijn nek kan blijven zitten. Voor deze keer mochten we 'het heilige paarse lijntje' (brengt geluk bij de wedstrijden) van de juf gebruiken.
Na wat aanwijzingen ging het een stuk beter tot Pontussie besloot om toch nog even wat in verzet te komen. We hebben dit rustig afgewacht en daarna ging het weer goed.
Inmiddels hebben we thuis ook een ander lijntje aangeschaf en wat korte oefen sessies achter de rug want oefening baart kunst en Pontussie is een kunstenmaker.
Pontus heeft laten zien dat hij een dummy voor kan brengen en netjes afgeven, een dummy kan vasthouden en afgeven maar toen we gingen apporteren zag hij daar de lol niet zo van. Zoveel interessante geurtjes van konijntjes en een loopse teef waren interessanter dan de dummy waar hij nu wel achteraan mocht.
Dusss... de erin geramde steadyness moeten we nu weer even los gaan laten tot hij het leuk gaat vinden om de dummy te pakken. Pontus is té steady, haha.
Wat ik nu wel doe is dat ik hem vanuit stand of lopen laat vertrekken omdat ik vanuit zit wil dat hij pas gaat wanneer hij toestemming heeft. We hebben een voerdummy met brokjes en snoepjes die hij nu na twee dagen wel leuk vind om te gaan pakken en hij ontdekt nu ook dat het terugbrengen hem een snaai uit de voerdummy oplevert en dat vindt hij wel wat. Ik had (heb) ook een kleine dummy met een konijnenvelletje maar die vindt hij zo leuk dat hij hem pakt en ermee wegrent, gelukkig komt hij wel achter me aan als ik van hem wegloop maarrr... deze is zo leuk dat hij hem het liefst zelf zou houden dus die bewaren we nog even tot een later tijdstip.
Los/vast gaat goed en ik had zelf al bedacht dat het misschien handig zou zijn om de dummy steeds lager aan te bieden tot hij op de grond ligt om zo de overstap naar apporteren te kunnen maken. Dit was goed gedacht want de juf kwam met het zelfde idee.
Omdat Pontus zo geinteresseerd is in zijn omgeving moet hij ook zijn vrijheid inleveren tot hij de fun van het apporteren te pakken heeft. Hij liep veel los maar nu dus even niet meer.
Gisteren zijn we naar de clubmatch in Bennekom geweest waar we twee van zijn zusjes tegen kwamen, die scoorden beide een 'Belovend' in de puppyklasse teven. Het zijn mooie meisjes, ze lijken veel op elkaar en op Pontus. Ze hebben een iets fijner koppie omdat het teefjes zijn en Pontus is slungeliger omdat het een reutje is maar ze lijken allemaal op Holly. Ze vonden elkaar nog steeds heel lief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten