Voor Pontus betekende dit dat hij zich moest aanpassen aan een andere omgeving, een andere roedel en een andere structuur. Iets wat hem bijzonder goed afging.
Die nieuwe situatie had voor- en nadelen voor Pontus: De dagen beginnen met een flinke wandeling door het grote park van Winschoten waar hij samen met Thorgal lekker los kan lopen en een beetje kan zwemmen. Thorgal is een stabiele, sociale en vriendelijke reu van 8 jaar en onder zijn hoede heeft Pontus kennis gemaakt met een aantal andere Winschoter honden. De Groninger honden zijn, net als de Groningers zelf, niet zo gemakkelijk van de kook te krijgen en dat is wel fijn voor een wat onwennige Pontus die een heel ander slag honden gewend is. Als het dan toch een beetje spannend werd was daar altijd nog 'Scheidsrechter en Vredesstichter Thorgal' om de situatie een beetje bij te sturen waar nodig. Heel leerzaam allemaal voor vriendje Pontus om te ervaren dat Thorgal heel anders in het leven staat dan de wat autistische Ramses. Pontus heeft er een aantal vrienden bij gekregen maar heeft ook geleerd dat hij niet automatisch mag meedoen met het spel tussen Thorgal en zijn maatje Paco (prachtige Hollandse Herder) maar dat hij zich dan gewoon gedeisd en op gepaste afstand moet houden, lastig maar leerzaam en Pontus is gelukkig een snelle leerling.
De verdere dag brengen ze door in de woonkeuken waar redelijk veel aanloop is van iedereen die niet in de woonkamer moet of mag zijn onderbroken door een kleine P&P ronde rond de middag. Aan het einde van de middag is er dan weer een langere wandeling voor de avondmaaltijd. Het streven is een gezonde balans tussen voldoende beweging en aandacht voor de heren en tijd om te ondersteunen bij het zorgen.
Pontus moet zich vooral aanpassen en gedragen en bevindt zich tussen mensen die hem onmiddellijk corrigeren bij ongewenst gedrag, hij krijgt dus van verschillende mensen op zijn tijd een correctie als hij te druk is, vervelend doet, met zijn snuit op aanrecht of eettafel zit of een kat aan het lastig vallen is. Ideaal voor vriendje Pontus en hij vaart er wel bij. Ik zie hier dus ook een heel andere kant van hem dan thuis en deze kant bevalt me heel goed, dit moeten we vooral zien te behouden als we straks weer in Hoogvliet zijn.
Het favoriete onderdeel van Pontus zelf is dat hij 's nachts bij mij in de slaapkamer, bij mij in bed zelfs, slaapt en dan zo dicht mogelijk tegen me aangedrukt alsof hij het 'contactliggen' zelf heeft uitgevonden. Daar gaan we thuis absoluut niet aan beginnen met drie van die zwarte mormels maar ik moet toegeven: het bevordert en verstevigt onze band zeer zeker op een prettige manier.
Ik zie hier dus een klein vriendje die met behoorlijke stappen redelijk stabiel aan het worden is in zijn gedrag, weet hoe hij zich moet gedragen en een sociale houding laat zien met andere honden.
Heel bijzonder eigenlijk dat een verdrietige periode waarin je toe leeft naar het sterven van een geliefd persoon ook nog iets moois oplevert op een ander vlak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten