Pontus heeft me weer positief verrast in meerdere opzichten.
Hij was de op één na jongste maar wel de enige die los stabiel bleef zitten op zijn commando tot alle dummy's in positie lagen. Hij moest moeilijke uitdagingen oplossen en uitvoeren. De manier waarop hij dat deed was ik erg blij mee. Hij keek goed wat hij ermee aan moest en ging het dan doen, ik vond dat hij behoorlijk goed kon inschatten waar hij wel/niet langs zou kunnen en slim in het bedenken van oplossingen.
Niettemin was het allemaal nieuw en kostte het denkwerk hem veel energie. Hij liet wel zien dat hij slim is en bezint eer hij begint, dit komt ten goede aan zijn lijfsbehoud, beter zo dan als een dolle stier en je blesseren. Het kwam wel goed uit dat Ramses een weekend rust moest houden want die was waarschijnlijk overal gewoon dwars doorheen geramd.
Hoe vermoeiend het was bleek toen alle 'puzzels' achter elkaar werden gezet en hij aan het einde totaal vergeten was dat hij op weg was om een dummy te halen maar er voorbij liep naar mij, blij dat hij alles volbracht had.
Tussen de sessies door werd er dan ook flink geslapen, niks voor Pontus maar hij zat te knikkebollen naast me en ging toch maar even een 'power napje' doen op het gras in het zonnetje.
Zondag morgen in alle vroegte natuurlijk naar het strand voor ons geniet moment. Heerlijk met z'n tweeën op het strand de dag zien ontwaken!
Pontussie lekker de slaap uit zijn poten rennen, tegen de steile duinen op crossen. Hij bleef deze keer veel beter opletten, kwam regelmatig terug, keek goed en bleef ook veel in mijn buurt. Ik vertrouw er ook steeds meer op dat hij in verbinding blijft dus het wordt wat relaxter. Als hij daartoe de opdracht krijgt kan hij ook al flinke stukken los naast me meelopen, mits ik natuurlijk wel hem ook de gelegenheid geef om tussendoor even wat energie eruit te jakkeren. En dat mag ook op plekken waar dat kan.
Kort maar heerlijk weekend waarin de kleine prins weer vooruitgang laat zien.
Ik kan nu ook oprecht zeggen dat ik het leuk vind om met hem te werken en dit diamantje steeds een stukje verder te slijpen.
Met een mede Stapper heb ik nog een goed gesprek gehad over het proces tot nu toe en dat het niet altijd een feestje was maar dat ik me ook wel een aantal keren serieus heb afgevraagd of ik wel de aangewezen persoon was om dit hondje op te voeden en te trainen.
Er zijn een paar belangrijke omslagpunten geweest die ertoe geleid hebben dat het toch steeds de moeite waard was om verder te knokken met, voor en tegen dit mannetje.
De sessies bij De Roedel, Arjen en Francien waren belangrijk omdat ik hem en zijn gedrag beter kon begrijpen, dat was ook voor Pontus een grote opluchting. Ook de workshops op Ameland waren Stappen vooruit omdat we in een betrekkelijk veilige omgeving samen aan het werk konden waardoor onze band sterker werd.
Klaas en Arjen mogen het dan samen niet eens zijn, Pontus en ik plukken de vruchten van beide methodes.
Al met al zit ik op Koningsdag te overpeinzen dat mijn kleine prinsje een juweel van een hondje is waar ik steeds blijer van word :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten