De EG en ABC avonturen van de heren gaan heel goed. Beide zijn '' braafste jongetje van de klas'' en doen gewoon wat ze moeten doen. Nou ja, gewoon? De oefeningen op zich zijn helemaal niet zo moeilijk en bekend bij zowel Ramses als Pontus hoewel ze niet alles op een '' stemcommando'' hebben geleerd maar soms met een handgebaar of een fluitsignaal. Het enige wat we moeten kunnen na 13 lessen is: zit, down, plat, staan, komen op bevel, tandjes kijken en netjes volgen... en ze mogen niet lelijk doen tegen andere honden of andere mensen. Piece of cake dus!
Terwijl andere mensen volop staan te hannessen met hun Husky die nergens naar luistert, een Chihuahua die niks wil, een ongeleid projectiel van een Labrador of een Jack Russell die uitvalt en oogcontact zoekt met andere honden doen wij relaxed ons ding en hebben het gezellig met elkaar.
Het is natuurlijk wel een beetje gemeen maar ik ga die andere mensen uiteraard niet vertellen dat ik zelf een instructeursopleiding heb gedaan en dus heel goed weet hoe ik een oefening moet aanleren en opbouwen. Zo nu en dan hoor ik nog wel iets wat nieuw is of waar ik wat aan heb, dat gelukkig wel, maar verder zijn we er voornamelijk voor andere redenen dan het aanleren van de oefeningen: Ramses om te socialiseren met andere honden, met name kleine hondjes. Ik ben dus heel blij met die uitvallende JR en die bibberende Chiwi want dat is juist waar ik voor kwam.
Pontus om zich te leren concentreren in aanwezigheid van andere honden.
Ik merkte afgelopen zondag wel dat sommige mensen zich irriteren aan ons omdat de mannen het gewoon goed doen terwijl zij staan te zwoegen en wij vele complimenten in ontvangst kunnen nemen van de instructeurs die zeggen "Kijk, zo moet het!" Ze hadden natuurlijk ook kunnen kiezen voor zo''n knappe zwarte Labrador, maar ja, dat was natuurlijk niet stoer genoeg.
Interessant is het wel! Ik ben van mezelf vrij rustig en Pontus is (als ik met hem bezig ben) ook niet echt ADHD (al roep ik soms van wel). Afgelopen keer moesten we ''gek doen'' met onze hond om onze honden enthousiast te maken en te zien hoe ze hierop reageren. Pontus houdt enorm van ''gek doen'' dus die sprong meteen in mijn nek, hing in mijn rugzak en in mijn vest. Opwinding van 0 tot 100 binnen een seconde dus ik was benieuwd hoe snel hij weer tot rust te brengen was. Dat ging eigenlijk best heel snel.
Een uur is nog wel heel lang voor hem, ik merk dat hij tegen het einde van de les er echt niet meer bij is en eenmaal thuis is hij best moe van al die indrukken.
Thuis zijn we bezig met apporteren en dat gaat nog niet zo soepel, hij vindt het wel leuk om te apporteren maar als er interessantere dingen te doen zijn..... laat hij de dummy vallen en gaat iets anders doen. Zo gedreven als Ramses was is Pontus tot nu toe nog niet. Wat niet is kan nog komen, we concentreren ons nu even op de gehoorzaamheidsoefeningen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten