Gelukkig nieuwjaar!

We zijn Oud & Nieuw goed doorgekomen met het beestenspul.
De katten verplicht binnen oudjaarsdag, waar ze het uiteraard niet mee eens waren zodat ze luid in protest gingen (tja, Siamezen, dan heb je dat) maar toen gaandeweg de dag het geknal steeds meer en steeds harder werd gaven ze hun protesten op en installeerden zich voor een dagje huisarrest.
De honden hadden niet veel last van het geknal, ze hebben er langzaam aan kunnen wennen omdat er de hele maand al af en toe geknald werd. Pontus schrok soms eens van een knal, vooral de eerste knallen van begin december, maar keek dan in het rond naar hoe wij reageerden en hoe Ramses en Pandora reageerden en omdat niemand ernstig geschrokken leek herstelde hij zich dan ook snel. Op oudjaarsdag werd er best behoorlijk geknald maar ze hadden er niet veel last van, we hebben het natuurlijk verder niet opgezocht en de jeugd die we tegenkwamen was gelukkig zo sociaal om even te wachten met knallen tot we voorbij waren. We zijn nog een lekkere lange wandeling gaan maken met de buuv door de polder waar niet geknald werd en daarna was het tijd om ons te installeren voor de avond. De pootjes waren gestrekt, de buikjes waren gevuld, tijd voor een beetje rust in de tent.
We hebben alleen nog twee keer een korte plaspauze gehouden op momenten dat het even wat rustiger was (normaal gesproken rond 8 uur en half 12 want op één of andere manier zijn dat de tijden dat veel mensen naar binnen zijn en even niet knallen maar GTST kijken of samen aftellen en proosten). Het enige waar ze nerveus van werden was dat ik rond 9 uur drie Kongs ben gaan vullen met stukjes kip, yoghurt en stukjes appel, alvast voor middernacht maar ipv ze meteen uit te delen bleven die in de keuken staan. Als echte vreetlab moet je dan dus de hele avond achter het vrouwtje aan dribbelen als ze richting keuken gaat want stel je toch eens voor dat ze worden uitgedeeld terwijl je even niet oplet...
Om middernacht na de nieuwjaars zoenen en wensen werden eindelijk de Kongs uitgedeeld en lagen ze alle drie te smikkelen ipv zich druk te maken om het kabaal buiten. Toen er een paar buren binnen kwamen vallen was Pandora de enige die met volle bek één keer "Woef" zei maar verder waren ze 'effe bezig'.
Pontus heeft nadien nog even voor het raam gezeten om naar het siervuurwerk te kijken maar hij vond het niet verontrustend, hij vond het interessant.

Zijn eerste date dit jaar was bij de dierenarts want het was tijd voor zijn APK en entingen.
Hij woog 30 kg precies. Waar dat gewicht dan zit dat weet ik niet want het is één en al poot maar hij weegt dus al bijna even zwaar als Ramses die meestal ongeveer 31 kg weegt. Goed, hij is hoger dan Ramses, een flink stukje ook, maar wel nog smaller, slanker en zijn botstructuur is wat fijner dan dat van Schwartzeneggert met zijn grote klossen.. Pontus heeft alleen langere poten. Het zal wel, de weegschaal gaf echt 30 kg aan.
Pontus was helemaal relaxed bij de dierenarts. De dierenarts riep zijn naam omdat we aan de beurt waren en hij had haast om er te komen. Hij was zeer nieuwsgierig naar alles in de spreekkamer dus toen de dierenarts zijn dossier er even bij pakte op de computer stond Pontus ook met twee poten op dat bureau om vooral niks van de actie te missen en toen er een lade open ging stond hij met zijn nieuwsgierige neus ook al bijna in die la. De eerste opmerking over Pontus was dus: "Hij is wel erg nieuwsgierig!"
Op de tafel heeft hij zich voorbeeldig gedragen, hij bleef keurig netjes staan tot alles klaar was en liet zich helemaal bekijken, beluisteren en betasten. Hij werd gezond verklaard met de voor ons gebruikelijke complimenten over zijn conditie: mooi slank, goed gespierd en glanzende vacht. Hij had alleen wat tandplaque op zijn achterste kiezen aan de linkerkant dus het plan is om wat regelmatiger de tandjes te poetsen en te laten kluiven op geitenribbetjes ofzo. Dat komt wel goed, ze hadden inderdaad al een poosje geen kauwbot meer gehad.
Hij heeft zijn prikje gehad en kreeg daarna nog een koekje van de dierenarts, dus de dierenarts was zijn beste vriendin, en daarna mochten we weer naar huis. Stempel in zijn boekje met de verkeerde data (dat zag ik pas toen ik thuis was) en de auto weer in.
Hij is ietsje rustiger vandaag dan normaal maar morgen zal hij wel weer helemaal het mannetje zijn!