Vorig jaar oktober zijn we een weekend gaan kennismaken met de Roedelmethode, in november hadden we nog een kort vervolg met wat andere Labradors, nu hadden we onze eigen afspraak in Salmchateau om eens te kijken naar ons roedeltje en wat we daar in kunnen verbeteren.
In de gite rook het blijkbaar naar honden en mensen die ons zijn voorgegaan in ons avontuur dus er moest eerst volop gesnuffeld en ontdekt worden. Ramses en Pandora gingen na hun rondje liggen wachten op wat komen ging, Pontus had wat meer tijd nodig en keek af en toe achterom om te vragen of hij nog steeds niet in overtreding was... uiteindelijk had ook hij het allemaal wel gezien en geroken.
We hebben een beetje besproken waar wij tegenaan lopen in ons dagelijks leven met het zwarte trio: De agressie van Ramses naar kleine hondjes en andere reuen die we frontaal naderen en het niet altijd zo netjes meelopen aan de lijn.
De agressie van Ramses werd door het bespreken wel veel inzichtelijker voor ons. Wij konden ons niet goed voorstellen dat Ramses een gevaarlijke gek is die zomaar andere honden aanvalt... en dat is hij dus ook niet. Wij en hij moeten wel beter leren hoe met deze situaties om te gaan en daar kunnen we wel iets mee.
Daarna gingen we 'los': aan de HFB de Chemin de la Bossette op en neer met verschillende opdrachten om te doen. Het lopen ging al heel snel beter, de handelingen als 'zitten op overheersing', 'ogen afdekken' en 'snuit naar de borst' gingen wisselend. Na iedere wisseling van hond was het weer een paar stappen terug en opnieuw beginnen maar uiteindelijk konden we in alle cominaties prima lopen.
Onder het lopen werd er flink gecommuniceerd met de honden en tussen de honden onderling, wat wij niet zagen werd wel opgemerkt door Arjen en zo werd het een heel boeiend gesprek.
Toen we terug kwamen in de gite ploften de honden al snel neer voor een tukkie want ze waren er flink moe van geworden, wij ook maar wij wisten dat er nog een vervolg zou komen.
Het middagprogramma ging verder op dezelfde voet maar de opdrachten werden steeds moeilijker om te ontdekken hoever we konden gaan. En dat was eigenlijk best ver want ondanks dat er flink getest werd door de honden was de bereidheid om mee te werken heel groot.
Na de sessie zijn we even gestopt in een bos om ze even te laten uitsjezen zodat ze ook hun fysieke energie kwijt konden maar of dat echt een goed idee was.... Voor Pandora en Ramses wel want die bleven in de buurt en kwamen (op een kleine escapade van Ramses na) terug als ze geroepen werden. Mr. Pontus natuurlijk niet, die deed zijn eigen ding en luisterde helemaal nergens naar hoewel hij wel in de buurt bleef... Stinkdier!!! Die ging daarna dus vast terwijl de andere twee nog even de vrijheid kregen.
Op dag twee was de kop van Pandora, toen de autodeur open ging in Salm, om te gieren: "O nee, hè, zijn we hier weer!", zei die kop terwijl ze zich wellicht verheugd had op een wandeling zoals we die gewoonlijk doen als we in de Ardennen zijn. Maar ze deed gewoon weer mee.
De opdrachten werden nog veeleisender en onze kleine diva had daar wel wat moeite mee dus ze ging hier en daar flink in protest, blokkeerde een paar keer terwijl ze ons dan recht aan keek om vervolgens snel opzij te gaan. ook in een liggende positie gebracht worden in het bijzijn van de mannen was nogal een dingetje maar ze liet het wel toe en vond het uiteindelijk allemaal ook heel prettig.
Ramses had veel verborgen verzet en passief verzet waar ik even doorheen moest maar dat ging wel. Pontus was nog het meest open in zijn verzet maar gaf zich gemakkelijk gewonnen.
We hebben zo gelachen toen ze van liggen naar zit moesten op één commando. Pontus ging, Ramses trok met zijn poten uit reflex maar besloot te blijven liggen en Pandora verstrakte haar poten en bleef ook liggen. Ramses kwam na een beetje geduld en een kleine consessie van mijn kant ook overeind en Pontus wilde Pandora duwen met zijn neus om overeind te komen.
Ramses moest gaan zitten op overheersing maar Pontus legde zijn kop op zijn schoft en vertelde Ramses dus om te blijven staan hoe hij stond. De mannen moesten gaan zitten terwijl Pandora ze met haar blik te kennen gaf dit niet te doen... zo subtiel maar het zorgde er wel voor dat het niet ging zoals het moest gaan. Heel leerzaam voor ons maar Arjen ziet echt alles!
Uiteindelijk waren we er allemaal doodmoe van en was het tijd om er voor dit weekend een punt achter te zetten. Of een komma want dit gaat nog wel een vervolg krijgen denk ik.
Eenmaal weer thuis (maandag laat) nog een rondje door ons eigen park om na de lange reis even de benen te strekken, de blaas en de darmen te kunnen legen. Maar voor ze in de juichstemming zouden komen van "Fieuw, gelukkig zijn we weer thuis en is alles weer geheel normaal." zijn we ook nog een rondje met HFB door het park geweest.
We zijn er nog lang niet en er is, zoals voorspeld door Arjen, nog regelmatig verzet en communicatie maar we zijn er ons bewuster van en gaan regelmatig aan de slag met de dingen die we geleerd hebben. Verzorgende handelingen worden graag ontvangen.
Ik ben door alle commotie in ieder geval vergeten om naar de EG cursus te gaan met Pontus, gelukkig kan hij wel een lesje missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten