Schijnheilig boontje is druk in gesprek

We zijn dag 10 na ons roedelavontuur en Mr. P is druk in onderhandeling. De dagen na ons bezoek aan Salm moesten we laten zien dat we alles wat we daar hebben gedaan, ook in Hoogvliet kunnen dus dat bracht wat ongeloof en verzet met zich mee maar daar hadden we op gerekend dus dat kwam goed.
De dame en heren werden een stuk aanhankelijker en kwam contactliggen, tegen je benen hangen of langs je benen schurken. Heel plezierig allemaal.
Ook tijdens de jachttraining met de twee mannen ging de HFB om en deed ik oefeningen tussendoor om de heren bij de les te houden. We zijn er nog niet maar oefening baart kunst zullen we maar zeggen, twee van die heethoofden tegelijk managen is een oefening op zich.
Vandaag hadden we EG en Mr. P was op de wandeling richting veld al druk doende met zijn conversatie, dusdanig dat tijdens het oplopen van het terrein alle hondenogen op hem gericht waren en bij Mr. P alleen zijn staart en nekharen nog een stukje hoger gingen want 'niks zijn en niks lijken is helemaal zo niksig', dan kan je beter een beetje stoer doen. Meneer Zwarte Kelpie vond onmiddellijk dat Pontus wel een beetje mocht indimmen bij het betreden van het terrein maar Pontus was dat niet echt van plan dus we zijn eerst het terrein maar weer eens af gelopen. Zo'n dag werd het dus.
Tijdens de les was hij constant 'bezig' met net niet lekker volgen maar heel subtiel een beetje blokkeren of iets minder subtiel waarop ik gewoon doorliep en hij opzij moest springen, een beetje achter hangen, opzij trekken, snuffelen, alles werd uit de kast gehaald. Hij vond het ook zeer grappig om in de riem te bijten of mijn mouw te pakken, de dummy uit mijn jaszak proberen te stelen, zelf een stukje worst uit mijn jaszak proberen te pakken, met zijn poten tegen me op gaan staan (en daar vooral heel brutaal bij kijken).
Tijdens de oefeningen zat hij zeer schijnheilig 'braaf' te kijken wat hem positief commentaar opleverde van andere cursisten en de instructrice "Ach, wat is hij ook braaf!", als hij in zijn vuistje kon lachen had hij het gedaan want meneer was alles behalve braaf maar ik was de enige die de baldadige blik in zijn oogjes zag. Jaja, hij deed zijn 'trucjes' in ruil voor een stukje worst maar dat had werkelijk niks met gehoorzaamheid te maken. Down gaan liggen met stijve voorpoten en zo net boven de grond blijven hangen met een blik van 'Zie je wat ik doe?', de dummy wel apporteren maar dan net buiten bereik gaan zitten, niet netjes naast gaan zitten maar gedraaid of heel snel weer gaan staan, een opdracht 'niet snappen' maar ineens wel als mijn hand richting beloningsjaszak gaat. En intussen maar naar Meneer Zwarte Kelpie blijven loeren die hem vanaf het andere veld in de gaten hield. Een kleine terrorist is het!
Op een gegeven moment legde hij zijn poot op de lijn en ging vervolgens heel lijdzaam zitten kijken dat hij zo oncomfortabel zat met zijn poot op de lijn. Ik dacht "Je bekijkt het maar, je hebt het zelf veroorzaakt dus zie maar hoe je het weer oplost" maar ik werd natuurlijk door een medecursist geattendeerd op de ongemakkelijke houding van Pontus: "Je moet de lijn even goed doen, hij zit verkeerd." Ik zei tegen haar dat hij dit zelf gedaan had en het ook zelf mocht oplossen waarop ik een blik kreeg van "Harteloos mensch, kijk toch naar dat arme kleine zielige hondje." Na een tijdje het harteloze mens te spelen slaakte Pontus een duidelijk hoorbare zucht en haalde zijn poot weer van de lijn, missie mislukt. Dat is toch om te gieren!
Het maakt allemaal niet uit hoor, ook dit komt weer goed, met geduld en doorzetten kom je een heel eind. Ik ben wel blij dat ik het zie (en ik vind het uitermate grappig dat andere mensen wel op het verkeerde been gezet worden door zijn 'onschuldige puppy act' ).
Het zat er gisteren al een beetje aan te komen door voor onrust te zorgen bij het naar buiten gaan en de wandelingen, Pandora uitdagen, net een neuslengte voor willen lopen, de lijnen in de knoop maken en dan gaan lopen miepen. Geen dag is het zelfde met Mr. Pontus :-)