Terug naar de wortels

De wortels van Pontus liggen in Brabant, in Hank.
Afgelopen zaterdag hadden we daar een date met zijn fokker voor een training in een klein groepje met een paar andere jonge/onervaren honden. Er was een jonge Golden van 10 maanden, er was een onervaren Labrador van 2 jaar en er ontbrak nog een jonge Labrador van een maand of 10. Een mooi kluppie dus, allemaal jonge jongens en twee voor mij bekende voorjagers.
Eerst moesten we maar eens laten zien hoe ver we waren met ons volgwerk, Pontus kan prachtig volgen maar was daar (vreemd veld, vreemd groepje) toch redelijk snel afgeleid. Geeft niet, dat moet hij allemaal leren, ook 'met nieuwe indrukken omgaan' moet hij leren.
Hij moest een paar apportjes doen op redelijk afstand, zelf wegbrengen en dan van een flinke afstand sturen (van zo ver had ik hem nog niet eerder gestuurd) en ook een keer een dubbel apport.
Ik vond dat hij dit best heel goed deed, hij liet zien dat hij het onthouden had, hij ging zonder omwegen richting dummy en kwam ook weer meteen terug. Pontus is nog geen raket, zoals we van Ramses gewend zijn maar hij deed wel wat ik van hem vroeg. Hij liep een beetje te miepen vanwege het drassige veld en zijn lange lijn, dat heeft hem wellicht ook nog wat vertraagd, maar hij deed zijn werk!!! En dat is ook wel eens heel anders geweest.
We zijn nog aan de slag geweest met de zitfluit, daar heb ik nog niet heel veel mee gedaan dus dat is ons huiswerk geworden. Op één à twee meter afstand kan hij al gaan zitten maar op grotere afstand komt hij eerst dichterbij voor hij gaat zitten.

Het was zeer koud in Hank, zoals altijd, dus twee uurtjes was weer lang genoeg voor ons en de jonge blagen. Pontus was moe van de nieuwe indrukken en heeft die avond liggen slapen als een roosje.

Leuk vond ik dat de jonge Golden de neiging had om naar Pontus en de andere hond toe te komen voor een potje klieren maar dat Pontus daar eigenlijk niet eens zoveel interesse in had, Pontus was wel degelijk bezig met opletten, en wilde graag aan de beurt zijn om te apporteren.
Ook opvallend was dat hij in een andere groep dan de laatste weken in de Bernisse en op andere grond toch weer moet wennen en minder zeker werkt, hij moest echt wel een beetje wennen. De afgelopen weken in de Bernisse heeft hij al hele leuke dingen laten zien dus in zijn nieuwe groepje zal dit ook wel komen.
Hij houdt de dummy netjes vast, mooi in het midden zoals hij geleerd heeft, en is niet hard in zijn bek. Ook heeft hij geen enkele keer geprobeerd om weg te lopen en zijn eigen ding te gaan doen.

Al met al was ik best tevreden, volgende week met goede moed verder.
Zo leuk om te zien hoe dit mannetje de afgelopen tijd met sprongen vooruit is gegaan (en nog vooruit gaat), daar ben ik zeer blij mee! Uiteindelijk doet hij dit nog helemaal niet zo lang dus ik kan wel van alles willen maar in oktober deed hij nog helemaal niks, behalve volgen en los/vast, en dat is echt nog maar drie maanden geleden.