Die hele spannende tijd van dekking van Holly, 63 dagen zwanger en dan een telefoontje dat er een ventje voor me bij zit 'als ik dat zou willen'.... en natuurlijk wilde ik dat maar al te graag! Holly is zo'n leukerdje, daar wilde ik graag een zoon van!
Pontus was de kleinste uit het nest van 5, twee reuen en drie teven, 382 gram woog hij. De grootste (zijn enige broer) woog 558 gram. Klein maar dapper zullen we dan maar zeggen.
In het nest had ik niet echt voorkeur voor één van de twee want er was er altijd eentje wakker en eentje sliep dus degene die wakker was, was automatisch 'leukerdje van de dag'. Zijn fokker besliste dat 'kleinste reutje' Pontus zou worden dus dat werd onze nieuwe zwarte glimmerd.
Daarna brak tijd tijd aan van tutten met zo'n kleine pup die nog bijna niks weet, alles nog moet leren, nog zindelijk moet worden, nog bijna niks mag,.... en vooral het gevoel van "Ojaaaa, zo was het om een pup in huis te hebben!"
Na twee vrij gemakkelijke puppen die 's nacht meteen beneden en doorsliepen was dit een kleine brulboei die al de eerste week werd omgedoopt tot 'Dolfje het Weerwolfje' vanwege de nachtelijke stemoefeningen. De enige pup tot nu toe waarvoor ik drie weken op een matras in de kamer heb geslapen om de buren ook wat nachtrust te gunnen. Inmiddels slaapt hij natuurlijk gewoon de nacht door maar is nog wel vrij vroeg wakker. Dat vind ik niet zo erg.
Pontus ontpopte zich al snel tot een bijdehandje die je niks wijs hoeft te maken, heel leergierig en leuk om mee aan de slag te zijn. Het is een lekker fel dondertje dus het plan is om heel rustig aan te doen en vooral te starten vanuit rust, niet teveel en niet te snel. Pontus leert voornamelijk hand- en lichaamscommando's en pakt dit heel snel op.
Ik ben helemaal geen mens voor dit puppengetut en moet mezelf regelmatig terugfluiten omdat ik toch best snel wil. En met Pontus gaat het ook vrij gemakkelijk en dan is het soms lastig (voor mij) om niet teveel van hem te eisen met zijn puppenverstand en de spanningsboog van een guppie. Ik ben toch altijd weer blij als ze groot zijn en ze meer mogen en meer kunnen.
We zijn met Pontus veel voorzichtiger dan we met die andere twee ooit geweest zijn omdat dat slungellijfje zich moet gaan ontwikkelen tot een gezond en sterk lichaam. Op dit moment mag hij wel al eens mee wandelen maar lang spelen niet en ravotten met grote, wilde honden ook niet. En ik ben blij want hij ziet er prima uit en beweegt mooi.
Het is niet gemakkelijk om hem voorzichtig te laten zijn want hij heeft klimgeitenbloed in zich en springt graag overal bovenop. Binnen twee seconden staat hij ineens bovenop de tafel, halverwege de trap of hij staat in de krabpaal van de katten (die bij ons tot aan het plafond komt).
Pontus is gewoon ondeugend en jat alles wat hij te pakken kan krijgen, liefst eetbare dingen. Als kleine pup vond hij het al enorm grappig om iets van de salontafel te trekken maar tegenwoordig kan hij ook bij de grote tafel of het aanrecht om daar iets vanaf te trekken.
Zo langzamerhand gaat hij een beetje puberen, dat wil zeggen dat hij nu heeft ontdekt dat hij een keuze heeft of hij wel/niet komt als hij geroepen of gefloten wordt. Wegrennen is soms ook reuze grappig maar wordt al snel minder als wij de andere kant op gaan rennen. En hard rennen dat hij kan met die kangoeroe poten van hem!!!
Zwemmen doet hij tegenwoordig ook. Ik wilde laatst met de vuurtoren aan de slag omdat me dat leuk leek voor hem maar Pontus had niks met de vuurtoren. Ik gooide hem een klein stukje uit de kant in het water maar Pontus keek er even naar en dacht "Dat gekke ding drijft daar prima" het was dus maar goed dat ik laarzen aan had en het water zeer ondiep was aan de kant. Een balletje wilde hij wel uit het water halen.
Wisselen is gebeurd inmiddels dus de bijtspijkertjes zijn verdwenen en meneer heeft prachtig witte grote tanden en kiezen in zijn bek. We zijn dus begonnen met de los/vast oefeningen. Hij vind het erg interessant en kan met twee vingers van mij onder zijn kin al heel even iets in zijn bek houden, zonder die vingers onder zijn kin laat hij het nog uit zijn bek vallen of gaat ermee klieren.
Apporteren??? Hij heeft nog geen idee!!! Hij sjouwt en sleept met van alles maar het enige dat hij komt brengen zijn kluifjes en daar is hij dan bijzonder trots op. Nee, ik lieg, de uit het water gehaalde balletjes brengt hij tot vlak voor mijn voeten. Geeft niet, komt vast allemaal goed!
Het is gewoon een vreselijk lekker ding! Hij is dol op stoeien en dat heeft me al heel wat blauwe plekken opgeleverd doordat hij net een velletje van mij vastpakt. Het is een meester in gekke geluiden maken, vooral tijdens zijn spel of als hij het ergens niet mee eens is. Ik ga ervoor moeten waken dat het geen 'pieperd' wordt tijdens het werken.
Ik verheug me gewoon op wat de volgende 6 maanden ons zal brengen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten