Ik ben natuurlijk de persoonlijke Weight Watcher van Pontus. Vanaf het moment dat hij bij ons kwam wonen was het mijn taak om te zorgen dat hij voldoende te eten kreeg, niet teveel, niet te weinig maar precies genoeg.
In het begin 4 keer per dag 50 gram maar dat werd al heel snel 60 à 65 gram. Daarna 3 keer per dag 100 gram en steeds een beetje meer want die poten bleven maar groeien maar op zijn ribbetjes zat geen laagje vet. Toch krijgt hij meer dan zijn schema voorschrijft en daarnaast ook nog genoeg extra in de vorm van beloningen of iets om te kluiven of te knagen. Pontus intussen is net een vuilnisbak, hij vreet alles op wat hij te pakken kan krijgen of wat we hem voor zijn neus houden. Wat dat betreft heeft hij het zelfde motto als Pandora: "Als jij het voor mijn neus houdt zal het wel te eten zijn." Hij lust ook echt alles!
Volgens zijn schema mocht hij met 7 maanden over op 2 maaltijden per dag. Nu was hij op dat moment zo slungelig dat we dat maar even hebben uitgesteld tot het moment dat hij 'er wat steviger uitziet'.
Eind vorige week, hij is inmiddels ruim 9 maanden, vond ik hem wat steviger worden en dacht dat dit wel een goed moment zou zijn om Pontus 2 maaltijden per dag te geven. Normaliter krijgen ze 's middag toch nog iets kleins om te eten, een boterham of een hondensnack dus groot zou de overstap niet zijn.
We zijn nog geen week verder (maar dit was wel een actieve week) en hij is weer terug op 3 maaltijden per dag omdat zijn poten steeds langer leken en zijn ribbetjes weer in beeld kwamen. Kennelijk is het toch een groot verschil hoewel het voer qua hoeveelheid niet anders is. In totaal krijgt hij drie volle bekers en dat is ongeveer 450 gram voer per dag. Ik heb eens geprobeerd om hem op de 'working dog' variant te zetten maar al bij het eerste doormengen van deze brokken kreeg hij diarree dus daar ben ik heel snel weer mee gestopt.
Hij ziet er verder prachtig uit, beide mannen trouwens, mooi glanzend, gespierd, atletisch... ik zou wel willen dat iemand mij zo zou weight watcheren en me dagelijks precies voldoende te eten zou geven... misschien zou ik dan ook zoveel complimenten krijgen over mijn figuurtje.
Pontus intussen valt in dezelfde categorie als Ramses en Pandora. De categorie waarbij de mensen op straat zeggen "Mevrouw wat een prachtige hond! Wat voor ras is dat? Een Labrador? Echt waar? Oh, die vind ik nooit mooi want dat zijn altijd van die lompe dikzakken! Maar deze zijn echt heel mooi!"
Hoe vaak ik dit al gehoord heb... het is inmiddels niet meer te tellen, mijn antwoord is meestal: Een te dikke Labrador vind ik ook niet mooi maar het kan ook anders.
Ik zal weer eens reageren..na je opmerking dat er bijna nooit iemand een reactie plaatst.
BeantwoordenVerwijderenHaha grappig dat je dit schrijft, daar heb ik ook wel eens aan gedacht. Als iemand anders gewoon mijn eetpatroon kon bepalen zonder dat ik daar zelf enige invloed op zou/kon hebben, ideaal voor mij :-)
En ook dat laatste herken ik heel erg! Al zoveel mensen die vragen wat voor ras het is. Ook is er nog een categorie die zegt, wat zit hier nog meer doorheen behalve labrador?
En laatst bij de dierenarts, goh hij is mooi op gewicht, zo zie je ze niet vaak. Ik zei, ik let er ook goed op dat hij een mooi stabiel, bij zijn bouw passend gewicht heeft. (Ze zal wel gedacht hebben, doe dat ook eens bij jezelf haha).
Maar Pontus heeft een mooi figuurtje inderdaad, heerlijk atletisch en nog wel beetje slungel maar dat komt wel goed. Hoe zwaar en hoog is hij nou inmiddels?
De laatste keer dat ik hem heb gewogen, woog hij 27,6 kg. Hoe hoog hij is? Geen idee! maar ik heb ook geen idee hoe ik dat moet meten bij Fritsie Friemel want die gaat niet lang genoeg stil blijven staan.
BeantwoordenVerwijderenDe ergste opmerking die ik ooit bij Pontus heb gehad van één of andere kakmadam was "Een Labrador? Hij komt zeker van een broodfokker?" omdat ze hem te schriel vond voor een echte.
Mijn vader houdt het bij: "Ik vind het een heel mooi hondje maar niet echt een Labrador"
Met Ramses hebben we een tijdje enorm gesukkeld met zijn voer omdat hij alles ongebruikt weer uit poepte en dus heel veel at (en nog meer poepte)maar veel te mager bleef. Hoeveel opmerkingen je dán krijgt van mensen!!! Echt niet normaal! Alsof ik zelf niet kan bedenken dat die hond misschien iets meer moet eten. Dat is gelukkig helemaal goed gekomen met KVV. Schwartzeneggert ziet sindsdien prima uit!