zaterdag 27 oktober 2012

The week after...

We zijn 6 dagen verder maar er is veel gebeurd.
Ik doe mijn best om datnwat ik heb geleerd afgelopen weekend, in te passen in de dagelijks praktijk. Ik doe wandelingen met mijn roedeltje (deed ik natuurlijk al) maar nu aan de buikriem en maak wendingen tot ze in de gewenste positie meelopen. Bij Ramses en Pandora kost dat geen moeite maar Pontus is nog niet helemaal overtuigd. Ik neem ze apart mee aan de buikriem en ik doe geuroverdracht met ze. Ik breng met mijn handen mijn geur over op de hond over heel zijn lichaam volgens een bepaald ritueel. Ramses en Pandora vinden het prima, Ramses wentelt zich er helemaal in, die vindt het heerlijk. Pontus accepteert dit tot een zeker punt maar nog niet alles.
In het weekend kon ik hem wel laten 'zweven' of zijn voorpoten over mijn been hangen maar nu laat hij merken dat hij dit (nog) niet relaxed vindt. Hij gaat in een voorwerp bijten of pakt mijn hand vast. In staande positie mag ik hem wel overal aanraken en wrijven, dat vindt hij prima. Wat hij wel doet als hij de kans krijgt: op een zeker moment grist hij mijn sok(ken) in zijn bek en gaat ermee op zijn kussen liggen met zijn kop op de sokken.
In het weekend had ik al begrepen dat juist Pontus met zijn uitdagende gedrag open staat voor communicatie en dat zie ik nu wel steeds meer. Hij heeft echt van die " Mama, dit mag niet hè?" momenten maar ik herken ze nu ook als zodanig.
Pontus apporteert niet. Hij weet wat het is en hij voert wel onderdelen uit van het apporteren maar niet echt met plezier, meer omdat het van mij moet. Ik weet ook al een tijdje dat dit te maken heeft met het contact tussen Pontus en mij wat niet optimaal is maar waar we allebei wel heel hard aan willen werken.
Wat zie ik nu ineens gebeuren, de afgelopen dagen: Pontus komt ineens spontaan allerlei voorwerpen brengen die ik in mijn handen heb gehad, een portemonnee, een afstandsbediening, een keukensponsje, een rolletje verband, een doosje pleisters, een telefoon, een envelop.
Ondanks dat hij nog niet alle handelingen toelaat is er dus wel meer contact en gaat hij nu spontaan apporteren.
Gisteren lieten we dummies overbrengen van mij naar Marianne en vice versa. Ramses en Pandora vinden dat erg leuk en het maakt voor hen niet veel uit naar wie ze iets moeten brengen. Bij Pontus lukte het nog maar 1 kant op, hij wilde het alleen bij mij brengen, toen ik hem de dummie gaf om bij Marianne te brengen draaide hij halverwege weer om en kwam terug. Hij reageerde niet op het roepen van Marianne, hij wilde hem weer bij mij brengen.
Tjongejonge, na maanden van hard werken en geen resultaat lijken we nu heel snel  nader tot elkaar te komen en ontstaat er het contact tussen mijn jongste spruit en mij waar ik al heel lang op hoop. Zou de Roedelmethode dan voor ons het antwoord zijn?
Het zou toch mooi zijn als dat raspaardje van mij eindelijk gaat doen waar hij voor gemaakt is!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten