Hij begint wat meer rust in zijn wiebelgatje te krijgen, ook buiten de bench kan hij zijn rust al opzoeken en gaat bij zijn 'grote broer' (Ramses) liggen slapen.
Als wij goed opleten is hij zo goed als zindelijk want hij gaat tegenwoordig voor de deur staan als hij eruit moet, we moeten dan wel heel snel zijn want anders beland het plasje alsnog op de deurmat.
Grote hobby: walrusje spelen met Ramses. Met de open bekken tegen elkaar, walrus duetten maken. Ramses zorgt voor de bas/bariton geluiden en Pontus voor de sopraan noten.
Zijn blafje is geen puppy-kefje meer maar begint wat lager te klinken.
Netjes meelopen met de rest lukt ook al heel behoorlijk. Hij heeft natuurlijk zijn uitjes alleen maar ik loop ook regelmatig een stukje met alle drie en dat gaat heel goed. Hij wil nog niet altijd snappen dat hij dan, aan de lijn, Ramses niet mag lopen klieren maar ook dat kwartje begint langzaam te vallen en hij loopt parmantig mee naast zijn 'grote stoere broer'.
Het grootste compliment kreeg ik laatst van een buurtbewoner die ik tegen een andere buurtbewoner hoorde zeggen: Ik heb al moeite met één hond maar zij loopt gewoon met alle drie en ze lopen allemaal keurig mee, die kleinste ook al. Ze is wel heel streng voor ze maar ze luisteren ook heel goed en het zijn lieve honden.
Kijk, daar doen we het toch ook voor! Dat de honden gewaardeerd worden in onze samenleving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten